“…Η παλινδρομική όμως ανάλυση έδειξε ότι η αρνητική αυτή σχέση προκύπτει μέσω άλλων παραμέτρων, όπως η σχολική επίδοση και η πρόθεση για συνέχιση των σπουδών τους.Το στοίχε Co αυτό συμφωνεί και με τα* ευρήματα τόσο των βρετανικών, όσο και των σκανδιναβικών ερευνών, που δείχνουν ότι οι κοινωνικές ομάδες με υψηλό μορφωτικό επίπεδο, όπως π.χ. οι δάσκαλοι και οι γιατρού, έρχονται πρώτοι στη διακοπή του καπνίσματος(Aarjzf et al 1977, Bjartveit and Lachsen 1979).Τα συμπεράσματα των ερευνών, που εξετάζουν τη σχέση μεταξύ του καπνίσματος των παιδιών και των εφήβων με το κάπνισμα από τα αδέλφια τους, συμφωνούν σταθερά ότι η πιθανότητα να αρχίσουν το κάπνισμα αυξάνει ανάλογα με τον αριθμό των αδελφιών τους που καπνίζουν(Salber et al 1963a, Lemin 1966, Horn 1968b, Bynner 1969, U.S.DHEW 1972, Wake et al 1974, Erne and Bruppacher 1975, Higgins and Keller 1975, Stanhope and Prior 1975, Green 1977, Bewley and Bland 1977, Banks et al 1978, U.S. DHEW 1979,Murray and Cracknell 1980, Aar;, Porter 1982, Murray et al 1983a, Mangan and Golding 1983…”