“…ponadto na uwagę zasługuje orzeczenie Bundesfinanzhofu z 19 czerwca 1991 r. (iX R 134/86) 47 , zgodnie z którym nierozstrzygnięte jest, czy stwierdzenie, że miało miejsce nadużycie kształtowania czynności prawnych, zakłada również to, że istniał zamiar stron umów 48 . W wyroku Bundesfinanzhofu z 27 lipca 1999 r. (Viii R 36/98) 49 zostało także wskazane, że trzy cechy charakterystyczne: 1) nieadekwatność ukształtowania czynności prawnych, 2) mająca na celu obniżenie zobowiązania podatkowego, 3) bez wystąpienia gospodarczych lub innych ważnych przyczyn takiego ukształtowania czynności prawnych, muszą zachodzić kumulatywnie 50 .…”