Üniversite Öğrencilerinin Serbest Zaman İlgilenimleri ile Sosyal ve Duygusal Yalnızlık İlişkisinin İncelenmesi

Abstract

Bu araştırmada, üniversite de spor bilimleri fakültesinde okuyan öğrencilerin serbest zaman ilgilenimleri ile sosyal ve duygusal yalnızlık ilişkisinin incelenmesi amaçlanmaktadır. Araştırmaya 86 (%36,3) kadın 151 erkek (%63,7) ve yaş ortalaması 21,11  2,53 olan toplam 237 gönüllü olarak katılım göstermiştir. Araştırma kapsamında nicel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Araştırma kapsamında Sosyal ve Duygusal Yalnızlık Ölçeği, Serbest Zaman İlgilenimleri Ölçeği ve araştırmacılar tarafından hazırlanmış olan kişisel bilgi formu kullanılmıştır. Elde edilen verilerin normallik dağılımları incelenmiş ve dağılımın normale yakın olduğu tespit edilmiştir. İki kavram arasındaki ilişkinin incelenebilmesi amacı ile pearson korelasyon katsayısı hesaplanmıştır. Serbest zaman ilgileniminin sosyal ve duygusal yalnızlık üzerindeki yordama gücünü test edebilmek amacı ile aşamalı regresyon analiz yöntemi kullanılmıştır. Sonuç olarak, bireyin serbest zaman ilginim düzeyleri arttıkça hissettikleri duygusal ve sosyal yalnızlığın azaldığı söylenebilir. Sosyalleşme sürecine büyük bir katkı sağlayan serbest zaman aktiviteleri bireylere sağlıklı bir yaşam sunarken aynı zamanda sosyal bir varlık olarak devam etmesini sağlamaktadır