Üniversite Öğrencilerinde Pes Planus ile İliotibial Bant Gerginliği Arasındaki İlişkinin Araştırılması

Abstract

Amaç: Tibianın iç rotasyonuna ve ayak pronasyonuna neden olabilen hem pes planus hem de iliotibial bant (İTB) gerginliği hem birbirlerini hem de alt ekstremite biyomekaniğini etkileyebilir. Bu çalışmanın amacı pes planus ile İTB gerginliği arasındaki ilişkiyi araştırmaktı. Yöntem: Bu kesitsel çalışmaya 18-25 yaş aralığında (ortalama yaş: 21,44 ± 1,31 yıl) 30’u kadın, 9’u erkek toplam 39 üniversite öğrencisi katıldı. Pes planus değerlendirmesi Feiss çizgisi yöntemi kullanılarak yapıldı. Katılımcıların İTB gerginlikleri Ober eğim açısı (OEA) ölçümüyle değerlendirildi. Ober Testi pozisyonunda inklinometre cihazı kullanılarak ölçülen OEA sonuçlarına göre katılımcılar İTB gerginliği olan (OEA 24,59° altında olanlar) ve İTB gerginliği olmayan (OEA 24,59° üzerinde olanlar) bireyler olmak üzere iki gruba ayrıldı. Bulgular: İTB gerginliği olan 18 (%94,7) ve olmayan 13 katılımcıda (%65) pes planus saptandı. Bunların büyük çoğunluğunda 1. derece pes planus (sağ 23 kişi-%74, sol 20 kişi-64,5) geri kalanlarda (sağ 8 kişi-%26, sol 11 kişi-%35,5) ise 2. derece pes planus vardı. Pes planus ile İTB gerginliği arasında bir ilişki saptanmadı. Öte yandan İTB gerginliği olan ve olmayan gruplar arasında pes planus görülme oranları arasında anlamlı fark bulundu (p=0.044). Sonuç: İTB gerginliği olan bireylerde pes planus görülme oranı daha yüksek bulunmuştur. Üstelik bu oran İTB gerginliği olmayan bireylerle karşılaştırıldığında anlamlıdır. Öte yandan pes planus varlığı ile İTB gerginliği arasındaki ilişki anlamlı değildir.