Understanding Plots in Storytelling: An Examination of 9- to 15-Year-Old Thai Children with Intellectual Disabilities

Abstract

Children with intellectual disabilities (CID) are born with incomplete development of intellectual capabilities. This deficit in intellectual competency is said to affect, to some extent, their language development. The present study aimed to investigate CID’s communicative development, namely plot understanding, from their produced narratives. Participants were 29 9- to 15-year-old Thai CID from Chiang Rai Punyanukul School. The story-retelling technique (Reese et al., 2012) together with the picture book Frog, Where Are You? (Mayer, 1967) were used for data collection. Building from Freytag (1894), Berman & Slobin (1994), and Rungrojsuwan (2019a), a modified version of narrative macrostructure including onset, problem, problem-solving, and resolution was used as the analytical framework. Results showed that CID of younger ages, 9 to 11 years old, tended to have a wide range of plot understanding. Some could effectively communicate through narratives as early as 9, while others started their journey as late as 11 or 13. However, 15 years of age seems to be a significant period when CID who were once at different developmental paces, converged. In other words, their developmental gaps reduced and most of them could narrate effectively. Compared with normally developing children, CID are later at the beginning stages, but could finally reach the expected goal of narrative communication.

พัฒนาการของคำศัพท์ที่มีความถี่ในการปรากฏสูงในหนังสือเรียนวิชาภาษาไทย : การศึกษาตามแนวทางภาษาศาสตร์คลังข้อมูล

“…Additionally, the varieties of meanings and functions of high frequency words found in the textbooks from all curricular are also the same. (Clark, 1993;Haspelmath, 2002) (Laufer, 1990(Laufer, , 1997 ความยากง่ ายเรื ่ องความยาวของค าหรื อจ านวนพยางค์ ในค าเป็ นปั จจั ยที ่ มี การศึ กษากั นใน หลายสาขา ทั ้ งในทางภาษาศาสตร์ (จิ นดา เฮงสมบู รณ์ , 2542) ภาษาไทย (อนั นต์ เหล่ าเลิ ศวรกุ ล, 2549) ศึ กษาศาสตร์ (Nelson, Perfetti, Liben, & Liben, 2011) และสื ่ อสารมวลชน (กิ ตติ พงษ์ ทวี วงษ์ , 2538) งานที ่ มี การวิ เคราะห์ ความยากง่ ายในประเด็ นนี ้ ต่ างก็ มี ความเห็ นว่ าค าที ่ ยาวยากกว่ าค าที ่ สั ้ น หรื อจ านวนพยางค์ กั บความยากของค าแปรผั นตามกั นนั ่ นเอง ในแง่ ของการรั บภาษา พบว่ า งานวิ จั ยเกี ่ ยวกั บการออกเสี ยงของเด็ ก (Rungrojsuwan, 2003; พิ ณทิ พย์ ทวยเจริ ญ, 2539; สถาบั น ระหว่ างชาติ ส าหรั บการค้ นคว้ าเรื ่ องเด็ ก, 2502) ก็ ยื นยั นว่ าเด็ กสามารถออกเสี ยงค าที ่ มี พยางค์ เดี ยวได้ ก่ อนและมากกว่ าค าที ่ มี หลายพยางค์ อี กด้ วย งานของลอเฟอร์ (Laufer, 1997) (Clark, 1993: 109-110) (Svensén, 2009: 206-211) 3 ~ competition, ~ test ('difficult') (Svensén, 2009: 207-208) (Rungkupan, 1992; ชาฎิ นี มณี นาวาชั ย, 2551) ขึ ้ น ลง (โสภาวรรณ แสงไชย, 2537) เข้ า (ชั ชวดี ศรลั มพ์ , 2538) ออก (กาจบั ณฑิ ต วงศ์ ศรี , 2547) อยาก (ปิ ่ นกาญจน์ วั ชรปาณ, 2548)…”