Two years of COVID-19: Trends in rehabilitation

High-flow nasal oxygen in individuals with COVID-19 pneumonia and mild hypoxaemia: An independent discussion

“…The COVID-HIGH investigators provide no data on the use of ancillary respiratory support therapies such as self-proning, 20 physiotherapy and mobilisation. 21 While individuals with limitation of care before randomization were not included, this status may change during treatment. Like previous RCTs, information regarding with-holding/withdrawal of care is missing.…”

Rehabilitation for adult patients undergoing extracorporeal membrane oxygenation

“…However, studies have shown that early mobilization can help patients transition from intensive care to step-down units, making critical care resources available for other patients. 3 On the other hand, deleterious effects of prolonged bed rest, such as muscle wasting, are widely documented in critical patients. 4 Although mobilization has been recognized as feasible and effective in acute settings, [5][6][7][8][9][10][11][12][13][14][15][16] dosage and timing are matters of continuing research.…”

Physiotherapy during the COVID-19 pandemic in global terms – limitations, therapeutic challenges, remedial actions

“…W konsekwencji widoczne było znaczące zmniejszenie liczby pacjentów korzystających w trakcie pandemii z usług fizjoterapeutycznych w przychodniach i gabinetach rehabilitacji [5]. Istotnym problemem obnażonym przez pandemię były również niedobory kadrowe fizjoterapeutów [6,7], pogłębiające się za sprawą zaburzeń w systemie edukacji osób kształcących się w tym zawodzie, będących efektem trudności w organizacji zajęć praktycznych i klinicznych dla studentów fizjoterapii [8]. Kolejnym ograniczeniem zgłaszanym przez wielu fizjoterapeutów na świecie było pojawianie się w ich grupie wypalenia zawodowego oraz problemów psychologicznych w następstwie stresu oraz wysiłku związanego z pracą w warunkach pandemii [1,9].…”

“…Choroba COVID-19, jej przebieg, czas trwania oraz krótko-i długotrwałe konsekwencje zdrowotne spowodowały znacznie zwiększone w trakcie pandemii wymagania co do usług rehabilitacyjnych [10][11][12]. Szczególnego interdyscyplinarnego i personalizowanego podejścia fizjoterapeutycznego [13] wymagali pacjenci przechodzący COVID-19, osoby, u których choroba przerodziła się w nową jednostkę chorobową long COVID, pacjenci z chorobami współistniejącymi, niepełnosprawni, jak też tacy, którzy doświadczali poważnych komplikacji zdrowotnych i powikłań po przejściu choroby [2,6,11,14]. Choroba COVID-19 spowodowała liczne, długotrwałe objawy wielonarządowe u pacjentów -przede wszystkim: problemy mięśniowe, duszność, pogorszenie funkcji poznawczych, dysfagię, dyzartrię [14][15][16][17], problemy układu oddechowego [7], bóle stawów i bóle w klatce piersiowej [14], komplikacje kardiologiczne [14,18], przewlekłe zmęczenie oraz osłabienie [16].…”

“…Wytyczne co do opracowywania takich ścieżki tworzyły i wdrażały np. włoskie podmioty lecznicze, które równocześnie doskonaliły systemy komunikacji pandemicznej pomiędzy sobą [6]. W Wielkiej Brytanii z kolei ulepszano usługi rehabilitacyjne poprzez tworzenie multidyscyplinarnych zespołów eksperckich, co miało zapewnić dostęp do rehabilitacji w pandemii jak największej liczbie pacjentów [10].…”