2018
DOI: 10.17679/inuefd.302031
|View full text |Cite
|
Sign up to set email alerts
|

Türkiye’de Okul Öncesi Kaynaştırma Konusunda Yapılan Araştırmalar Bize Neler Söylüyor?

Abstract: Preschool inclusion is a practice that provide an environment for the children with special needs and with their typical development peers together and exist in the scope of laws and regulations in Turkey. The benefits of preschool inclusion, which is mentioned in the research area recently, is especially revealed for both the children with special needs and their typical development peers. The aim of this study is to review the studies in Turkey about preschool inclusion and published in peer-reviewed journal… Show more

Help me understand this report

Search citation statements

Order By: Relevance

Paper Sections

Select...
3
1

Citation Types

0
2
0
5

Year Published

2019
2019
2024
2024

Publication Types

Select...
8

Relationship

0
8

Authors

Journals

citations
Cited by 18 publications
(9 citation statements)
references
References 39 publications
(19 reference statements)
0
2
0
5
Order By: Relevance
“…Similarly, Berkant and Atılgan (2017) argue that primary school teachers have inadequacies in teaching individuals with special needs and that teachers need support. Primary school teachers also report the inadequacy of pre-service and in-service training (Bakkaloğlu et al, 2018;Batu et al, 2018;Berkant & Atılgan, 2017). From this point of view, the findings of this study confirm the literature, indicating that the pre-service teachers do not have knowledge about individuals with special needs and about how to teach these individuals.…”
Section: Discussion Conclusion and Recommendationmentioning
confidence: 99%
“…Similarly, Berkant and Atılgan (2017) argue that primary school teachers have inadequacies in teaching individuals with special needs and that teachers need support. Primary school teachers also report the inadequacy of pre-service and in-service training (Bakkaloğlu et al, 2018;Batu et al, 2018;Berkant & Atılgan, 2017). From this point of view, the findings of this study confirm the literature, indicating that the pre-service teachers do not have knowledge about individuals with special needs and about how to teach these individuals.…”
Section: Discussion Conclusion and Recommendationmentioning
confidence: 99%
“…Ancak okul öncesi eğitimde ve genel eğitimin farklı kademelerinde bulunan öğretmenlerin kanıt temelli farklı uygulamalara ve yöntemlere ilişkin bilgi ve uygulama deneyimi konusunda eksiklikleri olduğu alanyazında yapılan çalışmalarla ortaya konmuştur (Çelik, 2019;Kalkan, 2019;Schepis vd., 2001;Tate vd., 2005;Tunç-Paftalı, 2018;Ünal, 2018). Okul öncesi öğretmenlerinin bu konuda yaşadıkları sıkıntılar alanyazında bilgi eksikliklerinin yanı sıra GY olan çocuklara ilişkin özel strateji, yöntem ve teknikleri gerekli uyarlamaları yaparak sistematik olarak uygulamaya yönelik beceri eksiklikleri olarak ifade edilmektedir (Bakkaloğlu, Yılmaz, Altun Könez ve Yalçın, 2018;Çelik, 2019;Değirmenci, 2018;Horn vd., 2000;Macy ve Bricker, 2007;Snyder, Rakap, Hemmeter, McLaughlin, Sandall ve McLean, 2015;Sucuoğlu, Bakkaloğlu, İşcen Karasu, Demir ve Akalın, 2014). Bu noktada okul öncesi öğretmenlerinin kullandıkları eğitim programıyla uyumlu ve günlük rutin, etkinlik, oyun ve/veya geçişlerde kullanabilecekleri öğretim süreçlerini GY olan çocuklarla kullanırken nasıl uygulayabileceklerine ilişkin bilgi ve becerilere gereksinimleri bulunmaktadır.…”
Section: Introductionunclassified
“…Tipik gelişim gösteren çocuklar yaşından beklenen gelişim seviyesine uygun olarak davranış sergileyen çocuklardır. Atipik gelişim gösteren çocuklar ise tanılanmış bir gelişimsel yetersizliği ya da geriliği bulunan; gelişimsel gerilik için risk taşıyan çocuklardır (Bakkaloğlu, Yılmaz, Könez ve Yalçın, 2018).…”
Section: Introductionunclassified
“…26 1,69 2,42 34 4,05 4,16 60 3,03 3,68 T.G.G.Ç 16 3,56 3,48 44 2,72 3,62 60 2,95 3,57 Toplam 42 2,40 2,98 78 3,30 3,89 120 2,99 3,61 Tablo 5'te elde edilen bulgular göreceli olarak karşılaştırıldığında, atipik gelişim gösteren çocukların yaşları artarken saldırganlık davranışları da artmakta, tipik gelişim gösteren çocuklarda ise yaş artarken saldırgan davranışları azalmaktadır. (Bakkaloğlu, Yılmaz, Könez, & Yalçın, 2018).…”
Section: Introductionunclassified