Türk Hukuku’nda Mi̇rasin Resmî Tasfi̇yesi̇ni̇ Gerekti̇ren Haller

Abstract

Mirasbırakanın ölümünün ardından mirasçılara, mirası kabul, ret, defter tutma talebinde bulunma seçimlik haklarının yanında dördüncü olarak resmî tasfiye talebinde bulunma imkânı tanınmıştır. Resmî tasfiye halinde mirasçıların, tereke borçlarından sorumlulukları bulunmamaktadır. Bu yönüyle resmî tasfiyenin, diğer seçimlik haklara kıyasla mirasçılar açısından daha güvenli bir yol oluşturduğunu söylemek mümkündür. Bunun yanı sıra, alacaklarını elde edememe hususunda inandırıcı sebeplerle şüphe duyan mirasbırakanın alacaklılarına da, talepte bulunmalarına rağmen kendilerine ödemede bulunulmaması ya da güvence gösterilmemesi halinde resmî tasfiye talebinde bulunma hakkı tanınmıştır. Resmî tasfiye, bazı yönleriyle mirasın reddine, diğer bazı yönleriyle de mirasın kabulüne benzemekle birlikte, mirasçılara tanınan bu hakkın bağımsız ve kendine özgü bir nitelik taşıdığını kabul etmek gerekmektedir. Resmî tasfiye, sulh mahkemesince ya da atayacağı tasfiye memuru tarafından gerçekleştirilir. Tasfiye memuru, tasfiye sürecine ilişkin işlerini sulh mahkemesinin gözetimi ve denetimi altında yürütür. Kanun koyucunun öngördüğü bazı hallerde, talep şartı olmaksızın hâkim tarafından re’sen resmî tasfiye gerçekleştirilebilir. Bu çalışmada, resmî tasfiyeye ilişkin genel bilgilere yer verilmiş, özellikle kanundan doğan resmî tasfiye halleri açısından taşıdığı önem dolayısıyla mirasın reddi kurumu da incelenerek Türk hukukunda resmî tasfiye gerektiren durumlar koşullarıyla birlikte açıklanmıştır.