Treatment of Thoracolumbar Burst Fractures with Variable Screw Placement or Isola Instrumentation and Arthrodesis

Abstract

Based on these observations and the loads to which implant constructs are exposed following posterior realignment and stabilization of burst fractures, we recommend that three- or four-motion segment constructs, rather than two motion, be used. To save valuable motion segments, planned construct shortening can be used. An alternative is sequential or staged anterior corpectomy and structural grafting.

Effects of short and long segment posterior instrumentation on spinal canal remodeling in thoracolumbar vertebra burst fractures

“…[2][3][4][5][6][7] Cerrahi yöntem seçimi konusunda da çeşitli görüşler vardır. [8][9][10][11][12][13][14] Bu tür kırıkların tedavisinde ortak görüş, en az sayıda vertebrayı tespit ederek, güvenilir tespiti ve nöral kanal dekompresyonunu sağlamaktır. [9,12,14] Kısa segment posterior enstrümantasyon en sık kullanılan tedavi yöntemidir.…”

Management of unstable Dorsolumbar spine injuries with transpedicular rod and screw fixation

“…This could explain the lower percentage of neurological improvement compared to others in our study. As shown with other studies pre operative Frankel score was the single most important factor deciding the neurological outcome [5,6]. Even though Statistically insignificant, greater fraction of patients operated within 7 days showed improvement compared to those who where operated after 7 days.…”

“…The management of dorsolumbar fractures has been the subject of much controversy. There exist different criteria for the choice of the management based on the severity of kyphotic deformity, canal compromise, vertebral height loss, and neurologic Status [1,4,5]. To our knowledge, none of the existing criteria for the treatment of dorsolumbar burst fractures is generally accepted.…”

Posterior Fixation of Lumbar Burst Fractures. Comparison of Short Segment and Long Segment Pedicle Fixation

“…İki veya üç kolonun etkilendiği vertebra patlama kırıklarında anterior ve orta kolonun restore edilmesi, omurga stabilitesinin elde edilmesi için zorunludur [15,16]. Bu stabilitenin sağlanmasında ve korunmasında posterior, anterior ve kombine yaklaşımlar kullanılmıştır.…”

“…Biyomekanik olarak uzun enstrümantasyonun torasik ve torakolomber bölgede, kısa enstrümantasyonun torakolomber ve özellikle lomber bölgede en başarılı olduğunu bildirmiştir. Biyomekanik sonuçlar klinik çalışmalarla örtüşmektedir [4,16,17]. Bu çalışmada da benzer şekilde uzun ve kısa segment enstrümantasyon teknikleri arasında istatistiksel fark bulunmaması nedeniyle biz, lomber bölgede daha fazla hareketli segment bırakmak için kısa segment enstrumeantasyon kullanılması gerektiğini düşünüyoruz.…”