Transmitted diseases from animals to human and food safety

Abstract

Günümüzde artan nüfus ile birlikte küresel ısınma, iklim değişmeleri, köylerden kente göç hatta olası biyolojik savaşlar hayvanlardan insanlara geçen hastalıkların tanımlanması ve mücadeleyi gerek hayvanlar arasında gerekse insandan hayvana bulaşmalarını azaltma ve önlemeyi gerekli hale getirmektedir. Zoonozlar yani hayvandan insana geçen hastalıklar ülkemizin içinde bulunduğu ekolojik koşullar ve diğer faktörlere bağlı olarak bu derlemede inceleme konusu olacaktır. Zoonoz hastalıklar içerisinde fekal orijinli koliform bakterilerin pek çoğu, tifo, tifüs, dizanteri hastalıkları, tüberküloz, Q humması, şarbon (anthrax), tetanoz (clostridial disease), listeriosis, toxoplazma, ruam, kuş gribi (avian influenza), Hepatit A (Infectious hepatitis A-virus), kuduz (rabies), kırım kongo kanamalı ateşi (KKKA), kist hidatik ve pek çok parazit enfeksiyonları insan ve hayvan sağlığını tehdit etmektedir. Yaklaşık 250 adet zoonoz hastalıkları vardır. Halk sağlığını ve gıda güvenliğini tehdit eden hatta biyolojik savaşlarda kullanılan unsurları yüzde sekseninini teşkil eden zoonozlar toplum sağlığı yönünden veteriner hekim, tıp doktorları, gıda mühendisleri ve ziraat mühendisleri gibi ilgili meslek dalları arasındaki koordineli çalışmalar ile toplum sağlığı yönünden hatta ülkelerin güvenliği yönünden ele alınmalı ve koruyucu hekimlik halk sağlığı, gıda güvenliği gibi temel konular dahilinde değerlendirilerek gerekli önlemler sağlanmalıdır.

Kanatlı Etlerinde Gıda Güvenliği: Bakteriyel Tehlikeler

“…Gıda endüstrisi ülke ekonomisi ve insanların yeterli beslenmesi açısından, gıda güvenliği ise endüstrinin sürdürülebilirliği açısından çok önemlidir. Günümüzde nüfus artışı, küresel ısınma, çevre kirliliği, iklim değişimleri gibi faktörler yeterli ve güvenli gıdaya ulaşmayı zorlaştırmaktadır [1]. Bozularak atılan gıdaların maliyeti, hastalanan insanların tedavi giderleri, iş gücü ve ülkeler arası ticari ilişkilerin etkisi ile prestij kayıpları gibi etmenler gıda güvenliğini halk sağlığı ve sosyoekonomik yönden her ülkenin başlıca odak noktası haline getirmiştir.…”