Trainingen voor klinische docenten

Abstract

InleidingKlinisch werkzame docenten zijn doorgaans competente beroepsbeoefenaren, van wie vakkennis een eerste (en tot op heden vaak ook enige) vereiste is om klinisch docent te kunnen zijn. Het hebben van didactische bekwaamheid wordt zelden als voorwaarde gesteld voor het uitvoeren van een onderwijs-of opleidingstaak. Kennelijk wordt er impliciet van uit gegaan, dat klinische expertise vanzelf leidt tot goed doceren. In veel ziekenhuizen maakt het verzorgen van onderwijs en opleiding een substantieel deel uit van de dagelijkse werkzaamheden van medisch specialisten en arts-assistenten, al dan niet in opleiding. Herhaaldelijk wordt in de literatuur aangegeven dat op dit gebied verbeteringen nodig of gewenst zijn, zoals o.a. blijkt uit een uitspraak van Calman: "We need to look again at how doctors learn and how teaching methods can be improved in order that time spent in education can be used efficiently." 1 Tegenwoordig worden aan opleidingen en opleiders in toenemende mate hogere eisen gesteld, zoals het formuleren van eindtermen, het opstellen van doelmatige en doeltreffende opleidingsprogramma's, het ontwerpen en afnemen van goede toetsen, et cetera. In de hedendaagse initiële én vervolgopleiding zullen we dan ook moeten streven naar opleiders en klinische docenten, die specifiek voor die taak zijn opgeleid.In dit artikel gaan wij in op argumenten, die de noodzaak van structurele docenttrainingen in het medisch opleidingscontinuüm onderstrepen, bespreken we enkele niveau's, die onderscheiden kunnen worden in relatie tot klinische docenttaken en geven we enkele voorbeelden van trainingsprogramma's voor docenten.

Anders opleiden: ook anders werken?

“…Terecht stellen Zwierstra en Fick dat krachtige ondersteuning op bestuurlijk niveau en een koppeling aan een functiewaarderingssysteem een belangrijke voorwaarde is om docentprofessionalisering van de grond te krijgen. 1 Deze ontwikkeling beperkt zich niet tot de initiële opleiding. Ook binnen de vervolgopleidingen is er een groeiend besef van het belang van de didactische kwaliteit van de opleider en het nut van scho-ling daarbij.…”