The US hegemony, East Asia and global governance

Abstract

This article studies the US hegemony with particular focus on its dominant role in East Asia and compares conventional thoughts with different views provided by the two books reviewed. Reich and Lebow considered that American hegemony has started to erode when other nations regained their economic strength and political stability during the postwar decades. Acharya’s main argument is focusing on the decline of the American world order, rather than the decline of the US. Authors from the two books jumped out from the conventional zero-sum game between the rising China and the declining US power and consider other regional players in constructing the world order. However, this article argued that if China was not able to challenge the US power presence, there is no reason to assume the IS power decline. The establishment of the institutionalized network with involvement of several countries would only to strengthen the US dominance, rather than to weaken it.

ABD-Çin Mücadelesi Üzerine Bir Çözümleyici Bağlam Analizi Örneği: Hindistan Stratejik Bir Araç Olabilir Mi?

“…Bu arayış ise söz konusu mücadelenin çok kutuplu bir sistem ile çok boyutluluk kazandığı ve sistemdeki rekabetçi aktör sayısının ve niteliğinin de bu ölçüde değişim gösterdiği bir atmosferde gerçekleştirilmektedir. Buna yol açan durum ise ABD'nin yaklaşık yarım asırdır yürüttüğü tek taraflı hegemonyanın sarsılmaya başlanmasıdır (Chiang, 2015). Bu durumun en temel nedeni çok kutupluluğu çağrıştıran Çin'in her açıdan yükselmesi ve bu doğrultuda küresel liderliğin-gücün bölüşümü olarak değerlendirilmektedir.…”

“…Böylesine bir atmosferde yükselen aktörler de fırsatlar dâhilinde hegemonun sahip olduğu gücü paylaşmaya ve uluslararası siyasette etkinliklerini arttırmaya başlamışlardır. Bu durum da ABD'nin hegemonyaya sahip olduğu dönemlerdeki davranışlardan vazgeçmesine zorunlu bir zemin hazırlamaktadır (Chiang, 2015). ABD bir taraftan bu dönüşümün travmalarını yaşarken, diğer taraftan bu dönüşümde nasıl konumlanacağına ve tek küresel güç olarak sürdürülebilirliğini nasıl koruyacağına dair hesaplamalara yönelmiştir.…”

“…Bu anlamda söz konusu olasılıkların başında ekonomik gücün geldiği görülmektedir. Dolayısıyla bu olasılık aynı zamanda bölgesel aktörlerin kendine özgü politikaları ve stratejilerinin ABD'nin bölgedeki çıkarları ile uyuşup uyuşmayacağı endişesini de barındırmaktadır (Chiang, 2015).…”