The Uptake of Ions and Neutral Solutes by the Artery and by Artery Wall Preparations

Abstract

Radiotracer methods have been used to measure the distributions of inorganic ions in the aorta. Data on fresh tissue were generally consistent with previous measurements and showed UCa greater than UI greater than UNa. In order to relate these measurements to the macromolecular composition of the arterial wall, the effects of various interventions--cell lysis, autoclaving, and NaOH digestion--were investigated. Elastin was found to be the major determinant of ionic distribution coefficients, to possess a slight positive charge under physiological conditions, and to display a high affinity for Ca++. The distribution coefficients did not conform to the predictions of the Donnan theory of ionic equilibrium and the degree of nonideality, as measured by the fixed charge density and the ion selectivity coefficients, varied with ionic strength. Data are also presented on the distribution of neutral solutes of different molecular weights in the various arterial preparation, in order to provide a basis for comparison of the behaviour of charged solutes.

Arterial Ultrastructure Influences Transport of Locally Delivered Drugs

“…Although individual tissue layers might be isotropic, a composite alternating between layers of increased and decreased permeability impedes transmural transport while not interfering with transport within the plane of the material. Indeed, Winlove and colleagues measured the decreased permeability of the elastic lamina to macromolecules, 24,25 showing these barriers to pose significant resistance to gene transfer vectors. 26 Penn et al 27 specifically examined the resistance of the internal elastic lamina to the transport of horseradish peroxidase in the context of drug delivery.…”

Μελέτη Των Πρωτεογλυκανών Του Ανευρύσματος Της Κοιλιακής Αορτής Του Ανθρώπου Με Βιοχημικές, Ανοσοϊστοχημικές Και Μεθόδους Μοριακής Βιολογίας

“…Η εναπόθεση αυτών των ινωδών πρωτεϊνών σαν αντίδραση στην υπέρταση και στην αγγειοπλαστική επέμβαση έχει ως αποτέλεσμα την υπερπλασία του εσωτερικού χιτώνα(148).Μεταβολές στις ίνες της ελαστίνης συναντώνται σε κάποιες αγγειακές νόσους και μπορούν να προκαλέσουν μεταβολές των φυσιολογικών λειτουργιών τους. Στις υγιείς αρτηρίες η ελαστίνη φαίνεται ότι δημιουργεί σύμπλοκα με λιποειδή και πιστεύεται ότι τα λιποειδή δεσμεύονται με υδρόφοβους δεσμούς στις υδρόφοβες περιοχές των μορίων της ελαστίνης(144,149). Ενώ στις υγιείς αορτές ο αριθμός των λιποειδών που συνδέονται με την ελαστίνη είναι μικρός, όταν απομονώνεται ελαστίνη από αθηροσκληρυντικές αορτές ο αριθμός αυτός αυξάνει(150).…”