The syndrome of catatonia

Abstract

Katatoni sindrom predstavlja oštećenje voljne aktivnosti, javlja se u sklopu poremećaja raspoloženja, katatone shizofrenije, konverzivnih poremećaja, neuroloških bolesti, metaboličkih poremećaja, toksičnih infekcija centralnog nervnog sistema, virusnih infekcija i autoimunih bolesti. Cilj rada je prikaz pacijentkinje kod koje je razmatrana dijagnoza disocijativnog stupora iz nekoliko razloga. Prvo, zbog postojanja vremenske povezanosti između početka simptoma poremećaja i stresogenih događaja. Drugo, zbog dubokog smanjenja voljnih pokreta, govora i normalnog reagovanja na svetlost, buku i dodir, uz održan normalan tonus mišića, telesni stav i disanje. Na kraju, ključni razvojni zadatak, prelazak pacijentkinje iz faze simbioze (stopljenosti) s majkom i zavisnosti od nje, u stanje povećane nezavisnosti i diferencijacije, koji nije razrešen. U dijagnostici i lečenju se primenjuje integrativni pristup prema redu hitnosti i težini kliničke slike, a nakon produženog stacionarnog lečenja indikovano je nastaviti sa medikamentoznom terapijom i psihoterapijskom podrškom.