The structural relationship between the East Anatolian and Dead Sea fault zones in southeastern Turkey

Perinçek, Doğan; Çemen, İbrahi̇m

doi:10.1016/0040-1951(90)90039-b

Cited by 114 publications

(65 citation statements)

References 10 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…Ž . As suggested by Perinçek and Çemen 1990 , it is possible to regard the formation of the Karasu Basin as resulting from left-stepping offset along the southern margin of the Anatolian block, in between the East Anatolian fault and the Cyprean subduction Ž . zone Fig.…”

Section: Discussionmentioning

confidence: 99%

“…In the triple junction area, there are field evidences that the East Anatolian fault cuts and offsets the thrust surfaces formed during the compression ŽYalçin, 1979;Perinçek and Çemen, 1990;Yurur,. 1992;Chorowicz et al, 1994.…”

Section: How the Amanos Fault Kinematics Haõe Changedmentioning

confidence: 99%

“…Some geologists expressed the thesis that the northernmost segment of the Dead Sea fault is located east of the Amanos fault, and terminates against the Ž Taurus Range near Golbasi Çapan et al, 1987; . Perinçek and Çemen, 1990 . The area was also stud-Ž .…”

Section: Introductionmentioning

confidence: 99%

See 2 more Smart Citations

Recent volcanism, tectonics and plate kinematics near the junction of the African, Arabian and Anatolian plates in the eastern Mediterranean

Yürür

Chorowicz

1998

Journal of Volcanology and Geothermal Research

View full text Add to dashboard Cite

bstractIn the Eastern Mediterranean, plate convergence occurs between Africa-Arabia and Anatolia. The AfricarArabia motion is a strike-slip displacement along the Dead Sea fault. The AfricarAnatolia motion is taken up by subduction south of Cyprus. The convergence between Arabia and Anatolia is taken up along the East Anatolian fault. The analysis of the regional fault surfaces reveals the presence of two major tectonic phases that affected southeastern Turkey near the junction of these three plates. The older deformations are related to a N-S compression. The more recent movements are directed mainly westward and associated with strike-slip and extension tectonics. Near the triple junction since 2 Ma, a fissure volcanism produced tholeiite followed by alkali basalt along the Amanos fault, the northern end segment of the Dead Sea Fault. In addition, reconstruction of rigid-plate kinematics between Arabia, Africa and Anatolia using recent plate motion parameters and space geodesy data suggest for the East Anatolian fault a slip rate of 7.8-9 mmryear. The maximum finite displacement recognised for this structure being around 15 km, we have obtained 1.9 Ma as the maximum age for the fault formation. The volcanic, tectonic and kinematic data converge to propose a ca. 2 Ma age for the change of local tectonic regime in the junction area. The structural mapping, the geometry of the fractures used by the magma to reach the surface and the presence of alkali basalt of mantle source suggest that the deformation along the northern end of the Dead Sea transform, i.e., the Amanos fault, was modified by the formation of the East Anatolian fault zone. In this region, apparition of the East Anatolian fault accommodating westward motion of the Anatolian plate resulted in oblique-slip tension along the Amanos segment of the Dead Sea transform, giving rise to a fissure-fed, mantle-derived alkaline volcanism at ca. 2 Ma, Ž . which lasted until recent times 0.4 Ma . q

show abstract

Section: Discussionmentioning

confidence: 99%

Section: How the Amanos Fault Kinematics Haõe Changedmentioning

confidence: 99%

See 1 more Smart Citation

Recent volcanism, tectonics and plate kinematics near the junction of the African, Arabian and Anatolian plates in the eastern Mediterranean

Yürür

Chorowicz

1998

Journal of Volcanology and Geothermal Research

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…The EAFZ was first described by Allen (1969) and mapped by Arpat and Saroglu (1972), Seymen and Aydin (1972), Arpat and Saroglu (1975), Saroglu et al (1992), and Imamoglu (1993). It is a belt of active seismicity and tectonics that joins the eastern end of another major Anatolian fault, the right-lateral North Anatolian Fault Zone (NAFZ), at Karliova, extending to the Amik Basin near Antakya (Arpat and Saroglu, 1972;Perincek and Cemen, 1990;Saroglu et al, 1992;Over et al, 2004a) or to the Gulf of Iskenderun (McKenzie, 1972;Jackson and McKenzie, 1988). The NAFZ runs approximately 1400 km from its interaction with the EAFZ in the east to the northern Aegean Copyright c The Society of Geomagnetism and Earth, Planetary and Space Sciences (SGEPSS); The Seismological Society of Japan; The Volcanological Society of Japan; The Geodetic Society of Japan; The Japanese Society for Planetary Sciences; TERRAPUB.…”

Section: Introductionmentioning

confidence: 99%

Kinematics of the East Anatolian Fault Zone between Turkoglu (Kahramanmaras) and Celikhan (Adiyaman), eastern Turkey

2006

View full text Add to dashboard Cite

In this study we determined the stress regime acting along the East Anatolian Fault Zone between Turkoglu (Kahramanmaras) and Celikhan (Adiyaman), from the Neocene to present-day, based on the inversion of striations measured on faults and on the focal mechanisms of earthquakes having magnitudes greater than 5.0. The inversions yield a strike-slip stress regime with a reverse component (i.e., transpression) operative in the Neocene to present with a consistent N-to NW-trending σ 1 axis 156 ± 11• and an E-to NE-trending σ 3 axis, 67 ± 9• σ 3 , producing left-lateral motion along the East Anatolian Fault Zone. The inversions of focal mechanisms yield a strike-slip stress deviator characterized by an approximately N-S (N1• W)-trending σ 1 and an approximately E-W (N89• E)-trending σ 3 axis. Both the kinematic analysis and structural observations indicate that the stress regime operating in the study area has had a transpressional character, giving rise to the Mio-Pliocene compressive structures (reverse faults, thrusts and folds) observed in the study area. Field observations allow estimation of a Pliocene age for the strike-slip East Anatolian Fault Zone.

show abstract

“…Yeşil çizgi: Geç Kretase bindirmesi, Turuncu renkli çizgi Orta-Geç Miyosen bindirmesi, Mavi çizgiler: Eosen öncesi yapısal hatları, Sarı çizgiler: Geç Miyosen yapısal hatları göstermektedir (Perinçek vd., 1987;Perinçek ve Çemen, 1990;Perinçek ve Çemen, 1992 basitleştirilerek alınmıştır Perinçek et al, 1987;Perinçek and Çemen 1990;Perinçek and Çemen 1992).…”

Section: şEkilunclassified

Çetin Baraj Gövdesi ve Dolayının Jeolojisi ve Heyelan Araştırması

Perinçek¹

2016

Türkiye Jeoloji Bülteni / Geological Bulletin of Turkey

View full text Add to dashboard Cite

ÖZBu çalışmanın amacı; Çetin Barajı'nın gölalanı çevresindeki yerleşim alanlarını tehdit edebilecek olası heyelanları tespit etmektir. Çetin Barajı Siirt'in Pervari ilçesi sınırları içerisinde yüksek eğimli yamaçların bulunduğu Botan Çayı (Ulu Çay) vadisine kurulmaktadır. Çetin Barajı aksı ve gölalanı allokton birimler üzerinde yer alır. Metamorfik birimlerin ekayları arasında Maden Karmaşığı bulunur. Bu birim heyelanların sebeplerinden biridir. Yamaç eğiminin çok yüksek olması heyelanların en önemli nedenidir. Bu nedene Maden Karmaşığı'nın varlığı da eklenince heyelan miktarı artmıştır. Heyelanı tetikleyecek ikinci bir neden ise depremlerdir. Botan Çayı vadisi boyunca yamaç eğiminin yüksek olmasının nedeni bölgeyi Orta Miyosen'den beri etkileyen tektonizmadır. Bölgenin devamlı yükseldiğini gösteren çok sayıda verilerden en önemlileri askıda bulunan eski nehir yatağının aşınma düzlükleri ve taraçalardır. Bunlar heyelanların göreceli yaşlarını anlamada önemli ipuçları verirler. Bölgenin yükselmesine paralel olarak nehir, yatağını derinleştirmektedir. Bu yükselme vadi yamaç eğiminin artmasına neden olmaktadır. Vadi yamaçlarının eğimi arttıkça eski heyelan döküntüsü içinde yeni, daha genç heyelanlar meydana gelmektedir. Heyelan oluşumunu takiben yamaç aşağıya akan malzemenin nehir yatağını karşı kıyı yönünde ötelediği birçok yerde gözlenmiştir. Botan Çayı vadisinin sol ve sağ sahilinde kurulu olan köylerin önemli bir kısmı eski heyelan malzemesi ve aşınma düzlüğü üzerinde kurulmuştur. Eski heyelan malzemesinin topuk veya ayak kısmından yüzeyleyen su buralarda bahçeciliğin gelişmesine neden olmuştur. Baraj gölü suyunun toplanmaya başlandığı ilk yıllarda su altında kalacak bu alanlarda toprak-kaya su doygunluğunun artmasına paralel olarak yeni heyelanlar olması beklenmektedir. Haritalanan heyelanlar göreceli yaşları dikkate alınarak 7 sınıfa ayrılmıştır. En yaşlı olan heyelan için 1, en genç olanı için 7 rakamları kullanılmıştır. 1, 2, 3, 4 ve 5 numaralı heyelanlar aktif olmayan fosil heyelanlardır. 6 ve 7 numaralı heyelanlar ise aktif heyelanlardır. Haritalanan heyelan tipleri yaş verileri dışında akma-kayma tipleri ve akan-kayan malzeme tipi dikkate alınarak sınıflandırılmıştır.

show abstract

The structural relationship between the East Anatolian and Dead Sea fault zones in southeastern Turkey

Cited by 114 publications

References 10 publications

Recent volcanism, tectonics and plate kinematics near the junction of the African, Arabian and Anatolian plates in the eastern Mediterranean

Recent volcanism, tectonics and plate kinematics near the junction of the African, Arabian and Anatolian plates in the eastern Mediterranean

Kinematics of the East Anatolian Fault Zone between Turkoglu (Kahramanmaras) and Celikhan (Adiyaman), eastern Turkey

Çetin Baraj Gövdesi ve Dolayının Jeolojisi ve Heyelan Araştırması

Contact Info

Product

Resources

About