The Role of Media Violence in Violent Behavior

Abstract

Media violence poses a threat to public health inasmuch as it leads to an increase in real-world violence and aggression. Research shows that fictional television and film violence contribute to both a short-term and a long-term increase in aggression and violence in young viewers. Television news violence also contributes to increased violence, principally in the form of imitative suicides and acts of aggression. Video games are clearly capable of producing an increase in aggression and violence in the short term, although no long-term longitudinal studies capable of demonstrating long-term effects have been conducted. The relationship between media violence and real-world violence and aggression is moderated by the nature of the media content and characteristics of and social influences on the individual exposed to that content. Still, the average overall size of the effect is large enough to place it in the category of known threats to public health.

Role of Media in Improving Public Health

“…People's daily life is affected more or less by what is reported on the media [8], which impacts the public health to some extent. Public health covers every field of the society, not only dealing with food safety, drug safety, environmental health, disaster and epidemic events, but also concerning about the implementation of policies, programs and strategies.…”

“…Recently, the mass media including television and internet have been regarded as the major factor impacting on our values, beliefs and behaviours. The threats of the detrimental effects of media to public health are seriously evaluated [6][7][8], and the positive roles of media are also mentioned [7], [9][10][11].…”

Violence as a Vicious Cycle

“…[40] Bir çocuk için yeterli gerçek yaşam tecrübeleri mevcut olmadığından televizyon toplumun gerçek bir tasviri olarak algılanmakta, televizyondaki sosyal gerçeklik tasviri de çocuğun temel sosyal gerçekliliği haline gelebimektedir. [47,48] Çocukların pek çok şeyi televizyon vasıtasıyla öğrene-rek davranış haline getirmesi düşüncesinden hareketle, şiddet içeriği izlemenin gözlemsel öğrenme aracılığıyla saldırgan davranışları etkileyip etkilenmediği-nin araştırıldığı bir çalışmada her gün çizgi filmler, polis şovları, yüksek oranda şiddet içeren cinayet dramaları izleyen genç izleyicilerde televizyonun kısa dönemde şiddet davranışı üzerine etkisi olduğu görülmüştür. [47,48] Gerçek yaşamda saldırgan davranışlar gösteren çocuklarla televizyonda saldırgan davranışları izleyen çocuklar arasında bir ilişki olduğu belirlenmiştir.…”

“…[47,48] Çocukların pek çok şeyi televizyon vasıtasıyla öğrene-rek davranış haline getirmesi düşüncesinden hareketle, şiddet içeriği izlemenin gözlemsel öğrenme aracılığıyla saldırgan davranışları etkileyip etkilenmediği-nin araştırıldığı bir çalışmada her gün çizgi filmler, polis şovları, yüksek oranda şiddet içeren cinayet dramaları izleyen genç izleyicilerde televizyonun kısa dönemde şiddet davranışı üzerine etkisi olduğu görülmüştür. [47,48] Gerçek yaşamda saldırgan davranışlar gösteren çocuklarla televizyonda saldırgan davranışları izleyen çocuklar arasında bir ilişki olduğu belirlenmiştir. [42] Çocuk-ların saldırgan davranış biçimlerini televizyondan öğrenerek bu davranışları taklit ettikleri de gösterilmiştir.…”

Positive Mood, Risk Attitudes, and Investment Decisions: Field Evidence from Comedy Movie Attendance in the U.S.

“…Anderson, 1997;Huesmann and Taylor, 2006;Dahl and DellaVigna, 2009), and the latter have been found to be positively related to risk-taking propensity (e.g. Caspi et al, 1997;Krcmar and Greene, 2000;Zuckerman and Kuhlman, 2000;Fessler et al, 2004;Cao and Wei, 2005).…”