The results of autologous bone graft and titanium headless cannulated compression screw for treatment of scaphoid nonunion

Abstract

ÖZET AMAÇ: Bu çalışmada skafoid psödoartroz tedavisinde uyguladığımız debridman, otolog iliak kanat kemik grefti ile titanyum başsız kanüle kompresyon vidası kombinasyonunun radyolojik ve klinik sonuçlarını sunmaktır. GEREÇ VE YÖNTEM:2009-2012 tarihleri arasında skafoid psödoartroz tanısı ile iliak kanat kemik grefti ve başsız kanüle vida ile ameliyat edilen ve en az 12 aylık takibi olan 24 hastanın 24 el bileği geriye dönük olarak incelendi. Psödoartroz standart çekilen grafilerde kırık zamanından sekiz hafta geçmesine rağmen kaynama bulgusu olmaması olarak belirlendi. Skafoid kırıkları Herbert sınıflamasına ve anatomik yerleşime göre sınıflandı. Hastalarının klinik değerlendirilmesinde Mayo el bilek skorlaması kullanıldı. BULGULAR:Herbert sınıflamasına göre 20 hasta D1 ve dört hasta D2, anatomik sınıflamaya göre bir hasta distal, altı hasta proksimal ve 17 hasta gövde kırığı olarak belirlendi. İki hasta haricinde tüm hastalarda tam kaynama ortalama 9.5 (6 ila 15 hafta) haftada sağlandı. Son kontrollerde skafolunat ve radiolunat açıları sırası ile ortalama 32° (39° ile 50°) ve 7° (4° ile 10°) idi. İstatistiksel olarak kaynama ve psödoartroz süreleri arasında bağlantı tespit edildi (p=0.003). Kırık hattı proksimal bölgeye yaklaştıkça kaynama süresi uzamakta idi (p=0.004). Mayo el bilek skoru ortalama 86 (80-95) olarak belirlendi. SONUÇ:Skafoid psödoartroz tedavisinde volar yaklaşımla iliak kanattan alınan trikortikal otogreft ve başsız kanüle kompresyon vidası kombinasyonu, başarılı kaynama ve fonksiyonel sonuç veren bir yöntemdir.Anahtar sözcükler: Başsız kompresyon vidası; el bileği volar yaklaşım; otolog iliak kemik grefti; skafoid kaynamama; skafoid psödoartroz. GİRİŞSkafoid kırıkları karpal kemik kırıkları içinde en sık rastlanan kırıklardır ve ortalama görülme sıklığı 23-43/100000 olarak bildirilmektedir.[1] Skafoid kırıkları, sıklıkla el bileğinin hiperekstansiyon ve radial deviasyonda iken aksiyel sonrasında meydana gelmektedir.[2] Tanıda kullanılan standart radyografi incelemelerinde skafoid kırık hattının net olarak belirlenememesi nedeni ile sıklıkla geç tanı konulmakta veya gözden kaçırılmaktadır. Kırık tanısı konulduktan sonraki ilk tedavi yöntemi, deplase olmamış ve stabil kırıklarda konservatif tedavi yöntemi olan alçı uygulamasıdır. [3,4] Skafoid psödoartrozu; tedavi edilmeyen olgularda, tanısı konulamayan ve konservatif tedaviye rağmen iyileşme meydana gelmeyen hastalarda gelişir.Literatürde kırık oluşumundan altı hafta sonra tanı konulan ve sekiz haftalık konservatif tedaviye rağmen radyolojik olarak kaynama bulgusu görülmeyen skafoid kırıklarında psödoart-roz gelişme riski bildirilmektedir. [5][6][7] Psödoartroz veya yanlış kaynama olgularını en aza indirmek için cerrahi endikasyonlar; deplase kırıklar, parçalı kırıklar, proksimal kutup yerleşimli kı-rıklar, tedavisi gecikmiş kırıklar, hasta uyumsuzluğu ve açısal sorunlar olarak bildirilmiştir.[6-8] Psödoartroz gelişme insidan-