“…Model Lintnera był wielokrotnie weryfikowany przez innych autorów, jednak w większości w obszarze decyzji dywidendowych, a nie kompleksowej polityki wypłat spółek na rzecz akcjonariuszy (np. Brittain, 1964;Fama, Babiak, 1968;Benartzi, Michaely, Thaler, 1997;Aivazian, Booth, Cleary, 2006;Leary, Michaely, 2011, a na rynku polskim Kowerski, 2011a2013c;Gostkowska-Drzewicka, Majerowska, 2016). Do badań uwzględniających kontekst nabywania akcji własnych należy praca Grullona i Michaely'ego (2002), którzy szacują tradycyjny model Lintnera opar ty na dywidendach, natomiast uzyskane błędy (różnica między rzeczywistymi a przewidywanymi dywidendami) analizują w odniesieniu do wolumenu programów nabywania akcji własnych.…”