The relationship between childhood trauma and emotional regulation difficulty in panic disorder patients

Abstract

Amaç: Çalışmamızın birincil amacı panik bozukluğu hastalarında çocukluk çağı travmalarının varlığını saptamak, ikincil amacımız panik bozukluğu hastalarında duygusal işlev bozukluğunun varlığını tespit etmek ve üçüncü amacımız panik bozukluğu hastalarında çocukluk travması ile duygu işlev bozukluğu arasındaki ilişkiyi değerlendirmektir. 
 Gereç ve Yöntem: Çalışmaya, DSM-5 kriterlerine göre çalışma kriterlerini karşılayan 80 hasta ve rastgele seçilmiş benzer sosyo-demografik özelliklere sahip 80 sağlıklı birey dahil edildi. Katılımcılara Panik Agorafobi Ölçeği, Çocukluk Çağı Travma Ölçeği (CTQ-28) ve Duygu Düzenleme Zorluk Ölçeği (DERS) uygulandı. 
 Bulgular: Çalışmaya 18-53 yaş arası 80 hasta grubu ve 19-61 yaş arası 80 kontrol grubu dahil toplam 160 olgu dahil edildi. Hasta grubunda Duygusal Düzenleme Zorluk Ölçeği (DERS) ve Farkındalık, Açıklık, Anlaşmazlık, Stratejiler, Dürtü ve Amaç alt ölçeklerinin toplam puanı kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek bulundu. CTQ skoru ≥35 olanların oranı hasta grubunda %47.5 ve kontrol grubunda %26.3 idi, bu da hasta grubunda istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksekti. Anlaşmazlık, Farkındalık, Amaç skorlarında yükselme hasta grubunda olmayı öngörmekte olduğu tespit edilmiştir. 
 Sonuç: Etkilenen alanları hedefleyen farmakolojik ajanlar ve tedaviler ile çocukluk ve buna bağlı duygusal düzenleme güçlüklerinin panik bozukluğu hastaları üzerindeki olumsuz etkileri azaltılabilir. Tedavi başarısı ve yaşam kalitesi arttırılabilir.