“…Türkiye nüfusunun 1927 yılında %24,2'sinin, 2014 yılında %91,8'inin (Kiziroğlu, 2017), 2020 yılında da %93'ünün kentlerde yaşadığı görülmektedir (TÜİK, 2020). Kentlerde yaşanan hızlı nüfus artışı, giderek artan yapılaşma kentlerin doğadan koparak beton yığınlarına dönüşmesine ve açık-yeşil alanların yetersiz kalmasına neden olmakta ve açık-yeşil alanların ekolojik, ekonomik, fiziksel ve toplumsal işlevlerini yerine getirmesini engellemektedir (Albayrak, 2006;Çay ve Karakaya Aytin, 2020). Bu nedenle de kentlerimizin 3194 Sayılı İmar Kanunu'nun 29030 Sayılı Mekânsal Planlar Yapım Yönetmeliği'nde belirtilen standarta göre kişi başına açık-yeşil alan büyüklüğüne uygunluğu değerlendirilmeli, iyileştirilmeleri yönünde öneriler geliştirilmelidir.…”