The Present and the Future of EU Citizenship: A Bird’s Eye View of the Legal Debate

The Shackles of Veto: On the American Parallel of Article 19 TFEU and Its Tension with Procedural Justice

“…It could establish a 'double hurdle' to minority protection measures at the national level. 151 As Kochenov remarked, 'virtually any right reserved for a special group of citizens 138 Bell, 'Proposal for a New Directive', note 6, pp 11-13.…”

EU citizenship and (fundamental) rights: Empirical, normative, and conceptual problems

“…Not only is this a faint and far-away 'ideal' , but it simply cannot be squared with the EU's current political and social structures, its division of powers and the democratic legitimacy offered by national representative processes of decision-making. One can submit that the EU as a polity must be shaped with the purpose of making it compatible with our or the ECJ's best understanding of EU citizenship, 90 but that would turn things on its head. Rather, to agree with Carens, 'our conceptions of citizenship and political community should grow out of, rather than determine, the political and social arrangements that we choose'.…”

Η Σχέση Εθνικής Και Ευρωπαϊκής Ταυτότητας Στο Ενωσιακό Δίκαιο

“…Ωστόσο, οφείλουν να ασκούν την αρμοδιότητα τους αυτή σύμφωνα με τους κανόνες του δημοσίου διεθνούς δικαίου και του ευρωπαϊκού δικαίου κατά τρόπο τέτοιο ώστε να αποφεύγεται η αυθαίρετη και παράνομη αποστέρηση της εθνικής ιθαγένειας 972 . Ωστόσο, το κρίσιμο ερώτημα, το οποίο τίθεται, αφορά το κατά πόσο δύναται να θεωρηθεί ότι μολονότι η πρόσβαση στο νομικό status της ευρωπαϊκής ιθαγένειας διαθέτει πράγματι παράγωγο χαρακτήρα το ίδιο το περιεχόμενο της ευρωπαϊκής ιθαγένειας διαθέτει αυτοτελές και αυτόνομο περιεχόμενο στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού δικαίου και της ευρωπαϊκής έννομης τάξης 973 . Το ζήτημα αυτό έχει προκαλέσει μία θεωρητική διχογνωμία στο πλαίσιο της επιστημονικής βιβλιογραφίας του ευρωπαϊκού δικαίου.…”

“…Tέλος, η έννοια της ευρωπαϊκής ιθαγένειας συνυφαίνεται άρρηκτα και με τη σταδιακή πορεία διαμόρφωσης μιας μορφής ευρωπαϊκής κοινωνικής αλληλεγγύης 1019 . Πιο συγκεκριμένα, η αρχή της αλληλεγγύης στο πλαίσιο των εθνικών εννόμων τάξεων έχει αναγνωριστεί ρητά ως θεμιτή επιδίωξη των κρατών μελών από τη νομολογία του ΔΕΕ, ενώ σε επίπεδο ευρωπαϊκής έννομης τάξης η ιδέα της κοινωνικής αλληλεγγύης κατοχυρώνεται ως κατευθυντήρια αρχή του ευρωπαϊκού δικαίου 1020 . Έτσι, το ΔΕΕ στην υπόθεση Sodemare αποφάνθηκε ότι το σύστημα αυτό κοινωνικής προνοίας, του οποίου η υλοποίηση ανατίθεται κυρίως στις δημόσιες αρχές, στηρίζεται στην αρχή της αλληλεγγύης.…”