The necessity of psychology in the study of history

Abstract

Кратка содржинаЦелта на овој труд е да се покаже дали историската наука има потреба од психологијата. Нашите истражувања, кои се базираат на пишувањата на историчарите, потврдуваат дека историската наука има потреба од психологијата. Одреден број на историчари не се согласуваат со користењето на другите науки за потребите на историската наука, но во последно време сè поголем број сметаат дека самата наука не треба да биде наука сама за себе и пожелно е да користи и сознанија од другите науки. На почетокот на 20 век една група историчари пишуваат дека историската наука, особено во истражувањата, имала потреба од користење на другите науки со цел пообјективно да бидат прикажани процесите во минатото, но и улогата на човекот во истите. Во таа насока, германскиот историчар, кој се смета за основач на т.н. културна историја, Карл Ламбрехт забележал дека модерната историска наука пред сè била општествено-психолошка наука. Сепак, најголем поборник за вклучување на психологијата како неопходен дел од историските истражувања бил францускиот историчар Лисиен Февр, еден од основачите на познатата школа "Анал", кој сметал дека било неопходно историчарите и психолозите да соработуваат. Тој дури се залагал и за создавање историска психологија, како посебен правец во историската наука. Развојот на историската наука довел до создавање нов правец -психоисторија, кој и денес е предмет на различни толкувања од страна на историчарите. Може да се заклучи дека во насока на унапредување на истражувањата во историската наука, неопходно е да се користат сознанијата од повеќе психолошки дисциплини.