Her birey hayatı boyunca farklı eylemlerde bulunur. Bunu yapmasındaki amaç yaşamını sürdürebilme güdüsüdür. Yaşamın devamlılığı için çalışır, sosyalleşir, plan yapar ve uygular. Bu ihtiyaçlarından biri veya birkaçı gerçekleşmediğinde farklı davranışlarda bulunabilir. İhtiyaçlar karşılanmadığında sergilenen davranışlar yaşamsal doyum ve mutluluğu kapsayan öznel iyi oluşla ilgilidir. Mutlulukla ilgili yapılan araştırmalarda mutluluğun öznel değerlendirilmesi ön plana çıkarılmıştır (Diener, 1984).Psikolojide mutluluk öznel iyi oluşla anlamlandırılmaktadır. İnsanın mutluluğunu yani iyi oluş halini arttırmak bu alanda ilk hedeftir (Diener, 2000). Ruh hali bakımından iyi bir yaşam sürmek için olumsuz etkileri olan psikolojik sorunların ortadan kalkması ve bireyin kendini iyi hissetmesi gerekir. İnsanın hayatından memnun olma durumu ve hayatını iyi olarak tanımlaması aslında öznel iyi oluşuyla doğrudan ilişkilidir. Öznel iyi oluş bilişsel ve duyuşsal olarak ikiye ayrılabilir. Duyuşsal boyutun alt boyutu olarak kabul edilen olumlu