H εργώδης αναπνοή παρατηρείται κατά τη φυσική πορεία της Χρόνιας Αποφρακτικής Πνευμονοπάθειας (ΧΑΠ) και ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια των παροξύνσεων της νόσου και επάγει μια φλεγμονώδη απάντηση που χαρακτηρίζεται από αυξημένα επίπεδα κυτταροκινών στο πλάσμα. Στόχος της μελέτης είναι να ελέγξει: την υπόθεση ότι η αύξηση των επιπέδων των κυτταροκινών στο πλάσμα ασθενών με σοβαρή παρόξυνση ΧΑΠ πιθανώς προέρχεται από τους αναπνευστικούς μύες (ιδιαίτερα από το έντονα συσπώμενο διάφραγμα) ή/και από τον εκτιθέμενο σε μηχανικό στρες πνεύμονα και συνεπώς τα επίπεδα αυτά στο πλάσμα πιθανώς μειώνονται λόγω της κατάργησης των έντονων συσπάσεων των αναπνευστικών μυών (εφαρμογή μηχανικού αερισμού). Μεθοδολογία: Χρησιμοποιήθηκαν 30 ασθενείς με σοβαρή παρόξυνση ΧΑΠ που οδηγήθηκαν σε ενδοτραχειακή διασωλήνωση/εφαρμογή μηχανικού αερισμού. Ελήφθησαν δείγματα αίματος σε τρεις φάσεις παρατήρησης: Αμέσως πριν τη διασωλήνωση, 20 λεπτά και 6 ώρες μετά τη διασωλήνωση. Εφτά ασθενείς με ΧΑΠ σε σταθερή κατάσταση που οδηγήθηκαν σε διασωλήνωση/εφαρμογή μηχανικού αερισμού λόγω προγραμματισμένης χειρουργικής επέμβασης, αποτέλεσαν την ομάδα ελέγχου. Ελήφθησαν δείγματα αίματος σε δύο φάσεις παρατήρησης: Αμέσως πριν και 20 λεπτά μετά τη διασωλήνωση. Με τη τεχνική Luminex 100 IS πραγματοποιήθηκε ο ποσοτικός προσδιορισμός των κυτταροκινών: IL-1α, IL-1β IL-5, IL-6, IL-8, IL-10, IFN-γ, TNF-α, Εοταξίνη, MCP-1, RANTES και EGF. Χρησιμοποιήθηκε το Human Cytokine/Chemokine Milliplex MAP Kit (MPXHCYTO-60K) της εταιρίας Millipore. Αποτελέσματα: Ασθενείς. Τα επίπεδα της IL-6 στο πλάσμα 6 ώρες μετά τη διασωλήνωση ανευρέθηκαν στατιστικά σημαντικά χαμηλότερα σε σχέση με τα επίπεδα της πριν και 20 λεπτά μετά τη διασωλήνωση (p = 0.043, p = 0.048 αντίστοιχα). Τα επίπεδα της IL-10 στο πλάσμα 6 ώρες μετά τη διασωλήνωση ανευρέθηκαν στατιστικά σημαντικά χαμηλότερα σε σχέση με τα επίπεδα της 20 λεπτά μετά τη διασωλήνωση (p = 0.05). Τα επίπεδα της Εοταξίνης στο πλάσμα 20 λεπτά και 6 ώρες μετά τη διασωλήνωση ανευρέθηκαν στατιστικά σημαντικά χαμηλότερα σε σχέση με τα επίπεδα της πριν τη διασωλήνωση (p = 0.012, p = 0.019 αντίστοιχα). Τα επίπεδα του EGF στο πλάσμα 20 λεπτά και 6 ώρες μετά τη διασωλήνωση ανευρέθηκαν στατιστικά σημαντικά χαμηλότερα σε σχέση με τα επίπεδα του πριν τη διασωλήνωση (p = 0.009, p = 0.012 αντίστοιχα). Τα επίπεδα των IL-5, IL-8, TNF-α, INF-γ, MCP-1 and RANTES δεν μεταβλήθηκαν στατιστικώς σημαντικά με το χρόνο. Ομάδα ελέγχου: Τα επίπεδα όλων των κυτταροκινών που μετρήθηκαν δεν μεταβλήθηκαν στατιστικώς σημαντικά με το χρόνο. Τα επίπεδα των IL-1α και IL-1β ανευρέθηκαν κάτω από τα κατώτερα όρια ανίχνευσης (ασθενείς με παρόξυνση ΧΑΠ και ομάδα ελέγχου). Συμπεράσματα: Η εφαρμογή του μηχανικού αερισμού σε ασθενείς με ΧΑΠ και σοβαρή παρόξυνση, οδηγεί σε μείωση των επιπέδων στο πλάσμα των IL-6, IL-10, Εοταξίνης και EGF. Αυτά τα ευρήματα υποδεικνύουν πως πηγή προέλευσης αυτών των κυτταροκινών, μπορεί να είναι οι αναπνευστικοί μύες και ιδιαίτερα το έντονα συσπώμενο διάφραγμα ή/και ο εκτιθέμενος σε μηχανικό στρες και «φλεγμαίνων» πνεύμονας.