“…Yazma becerisinin geliştirilmesi için araştırmacıların farklı yöntem, model ve tekniklerin etkililiğini belirlemeye çalıştıkları görülmektedir. Yapılan araştırmalara bakıldığında, öz düzenlemeye dayalı yazma eğitimi (Uygun, 2014;Türkben, 2021c;Müldür ve Yalçın, 2019), üstbilişsel yazma stratejileri (Erol ve Kavruk, 2021), zihin haritası tekniği (Maltepe ve Gültekin, 2017), aktif öğrenme yöntemi (Yıldız, 2015), 4+1 Planlı Yazma ve Değerlendirme Modeli (Demirel ve Karatay, 2022;Yılmaz ve Aklar, 2015), çağrışım tekniği (Bağcı Ayrancı ve Karahan, 2017), proje tabanlı öğrenme yaklaşımı (Taşkın ve Karakuş Tayşi, 2018), tersine öğretim yöntemi (Özbilen ve Güven, 2019), ters yüz edilmiş sınıf modeli (Kansızoğlu ve Bayrak Cömert, 2021), istasyon tekniği (Maden ve Durukan, 2010), yaratıcı drama (Sulak ve Erdoğan, 2019), yaratıcı drama ve yaratıcı yazma (Susar Kırmızı, 2015), yansıtıcı düşünme destekli yaratıcı yazma (Erdoğan ve Ekinci Çelikpazu, 2020), birleştirilmiş program modeli (Akça Üşenti ve Davaslıgil, 2021), 6+1 Analitik Yazma ve Değerlendirme Modeli (Özdemir ve Özbay, 2016; Özkara, 2007) doğrultusunda hazırlanılan etkinlik ve uygulamaların farklı düzeylerde öğrenim gören öğrencilerin yazma becerisi üzerindeki etkililiği belirlenmeye çalışılmıştır. Alan yazında özellikle metin türlerinden öyküleyici metin yazma becerisi üzerine odaklanan çalışmaların varlığı da görülmektedir.…”