The effect of phenoxybenzamine, phentolamine and 6-hydroxydopamine on skin flap survival in rats

Wexler, Menachem R.; Kalisman, Michael; Yeschua, Ruth; Neuman, Z

doi:10.1016/0022-4804(75)90111-0

Cited by 25 publications

(8 citation statements)

References 10 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…Many efforts have been made to modify the blood flow or metabolism in order to increase flap survival. Until recently these attempts have mainly been concerned with the adrenergic vascular innervation, and anti-adrenergic drugs have been shown to increase thc survival of experimental critical flaps (Wexler et al 1975 I t has also been demonstrated that transcutaneous electrical nerve stimulation (TENS) counteracts ischaemia and development of necrosis in experimental musculocutaneous flaps in the rat (Kjartansson 1988). I t has been suggested that TENS causes vasodilation via inhibition of Correspondence : Dr T. Lundeberg, Department of Physiology, Karolinska Institutet, S-104 01 Stockholm, Sweden.…”

mentioning

confidence: 99%

Calcitonin gene‐related peptide (CGRP) and transcutaneous electrical nerve stimulation (TENS) increase cutaneous blood flow in a musculocutaneous flap in the rat

Kjartansson

Lundeberg

Samuelson

et al. 1988

Acta Physiologica Scandinavica

View full text Add to dashboard Cite

The effect of blood flow on transcutaneous electrical nerve stimulation (TENS) and injection of calcitonin gene-related peptide (CGRP) was studied in a musculocutaneous flap of the rat, using laser Doppler flowmetry. The circulatory border was estimated before and after treatment. It was shown that repeated treatments with TENS gradually increased the blood flow, moving the circulatory border distally more than 100% after three treatments. Injection of NaCl into the dorsal central vein of the flap resulted in no increase in blood flow, whereas CGRP 10(-10) M increased the blood flow, so that the circulatory border moved distally 70% and 60%, respectively.

show abstract

mentioning

confidence: 99%

Calcitonin gene‐related peptide (CGRP) and transcutaneous electrical nerve stimulation (TENS) increase cutaneous blood flow in a musculocutaneous flap in the rat

Kjartansson

Lundeberg

Samuelson

et al. 1988

Acta Physiologica Scandinavica

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…The highest survival rates were reported with use of chlorpromazine, 33 topical troxerutin, 79 sildenafil 10 mg, 77 topical Hirudoid 2%, 42 and pentoxifylline 43 (Table 4). The lowest survival rates reported were by use of phenoxybenzamine, 78 phentolamine, 78 and tymoxamine 86 (Table 5).…”

Section: Resultsmentioning

confidence: 99%

Standardization of the Rat Dorsal Random Pattern (McFarlane) Flap Model and Evaluation of the Pharmacological Agents Aiming to Salvage Partial Flap Necrosis

2021

View full text Add to dashboard Cite

Introduction Partial flap necrosis is a common complication after surgery. McFarlane flap model has been used for assessment of various agents' effects on random flap survival. The aim of this study was to review the methodology of studies using this flap model and reveal the most successful agents. Materials and Methods PubMed, Scopus, and Web of Science databases were screened for words “McFarlane flap,” “flap survival,” and (“flap” and “rat”) by using time limits between 1965 and 2019. A total of 71 original articles were reviewed. Dimensions and base (cranial/caudal) of the flap, treatment protocol, follow-up period, and survival rates were extracted. Modified survival rates were calculated. Coefficients of variation of cranial/caudally based control group flaps and most commonly used flap models were calculated to assess interstudy variability. Results A total of 165 different treatment regimens were studied. One-hundred twelve regimens (67.9%) were found to increase flap survival. Most common flap dimensions were 9 cm × 3 cm, followed by 10 cm × 3 cm, 8 cm × 2 cm and 6 cm × 2 cm. Studies using caudally based flaps showed less interstudy variability, but survival rates were similar. Pentoxifylline, sildenafil, chlorpromazine, phenoxybenzamine, and phentolamine were reported to be successful in multiple studies. Conclusions There are numerous agents found to be effective for treatment of partial flap necrosis, but further clinical research is needed. To overcome standardization problems, use of commonly used flap dimensions with a caudal base and interpretation of results after 7 days of follow-up seems appropriate.

show abstract

“…Το αυτόνομο νευρικό ςφςτθμα μπορεί να αποκλειςκεί ςε διάφορα επίπεδα. Ιδθ ζχουν ερευνθκεί ςε αυτό το ερευνθτικό πεδίο αρκετά θ ρεςερπίνθ [84][85][86] , θ ντοπαμίνθ 84,[87][88][89] και θ γουανεκιδίνθ [90][91][92] . Άλλοι ςυμπακθτικολυτικοί παράγοντεσ που ζχουν χρθςιμοποιθκεί πειραματικά, περιλαμβάνουν τα trimethaphan, bretilium, α-methyl-ptyrosine, pheniprazine και desipramine 84 .…”

Section: αποκλειςτζσ του άξονα του αυτόνομου νευρικοφ ςυςτιματοσunclassified

“…Οι αποκλειςτζσ των α υποδοχζων που ζχουν ερευνθκεί περιλαμβάνουν τθ κυμοξαμίνθ 93 και τθν τολαηολίνθ 94 , τθ φαινοξυβενηαμίνθ 84,87,[95][96][97][98] και τθ φαιντολαμίνθ 87,88,95,[99][100][101][102][103][104][105] .…”

Section: αποκλειςτζσ των ςυμπακθτικϊν υποδοχζωνunclassified

Μελέτη Της Δερματικής Αιμάτωσης Σε Περιοχές Με Έγκαυμα Μερικού Πάχους Μετά Από Τοπική Εφαρμογή Αναισθητικών Και Αγγειοδιασταλτικών Ουσιών

Ταγκαλάκης¹

View full text Add to dashboard Cite

Εισαγωγή: Πραγματοποίηθηκε έλεγχος της υπόθεσης ότι η τοπική εφαρμογή αγγειοδραστικών ουσιών, διατηρεί την αιματική ροη σε θερμική κάκωση στο δέρμα, περιορίζοντας την εξέλιξη της ιστικής νέκρωσης στην αρχική φάση του εγκαύματος. Σκοπός: Ο σκοπός αυτής της τυχαιοποιημένης πειραματικής μελέτης, ήταν να ελέγξει πιθανή βελτίωση της αιματικής ροής μετά από την τοπική εφαρμογή αγγειοδιασταλτικών ουσιών.Υλικό και Μέθοδος: Χρησιμοποιήθηκαν 55 επίμυες οι οποίοι χωρίστηκαν σε 7 ομάδες, ώστε να μελετηθεί η δράση της διαδερμικής εφαρμογής αλοιφής τρινιτρογλυκερίνης περιεκτικότητας 0,4% (Rectogesic®) (Ομάδα Α, n=10), κρέμας πριλοκαΐνης/λιδοκαΐνης περιεκτικότητας 5% (Emla®) (Ομάδα B, n=10) σε σύγκριση με τη μη εφαρμογή ουσίας (Ομάδα Γ, n=10) ή την εφαρμογή σκευάσματος placebo (Ομάδα Δ, n=10) και η δράση του διαλύματος λιδοκαΐνης 2% (Xylocaine® 2%) (Ομάδα Ε, n=5) με τοπική έγχυση, σε σύγκριση με τη μη έγχυση ή την έγχυση διαλύματος placebo (Ομάδα ΣΤ, n=5), στην αιμάτωση βαθέων εγκαυμάτων μερικού πάχους. Όλες οι ουσίες ελέγχθηκαν κατ’ αντιστοιχία και σε σύγκριση με μάρτυρες χωρίς έγκαυμα (Ομάδα Ζ, n=5). Αποτελέσματα: Κατά τη μέτρηση της αιματικής ροής σε ml/min/100gr με ροόμετρο Laser Doppler στα 15, 30, 45, 60, 120 και 180 λεπτά, αποδείχθηκε ότι διακυμάνθηκε από 25,3750 (SD 14,05502) έως 31,9020 (SD 24,92093) στην Oμάδα Α, από 20,2500 (SD 8,39248) έως 24,4917 (SD 14,25861) στην Oμάδα Β, από 11,6000 (SD 4,84271) έως 14,5833 (SD 7,62478) στην Oμάδα Γ, από 11,2877 (SD 5,36349) έως 13,1924 ( SD 5,98779) στην Oμάδα Δ, από 5,3041 (SD 2,46069) έως 7,2485 (SD 4,59262) στην Oμάδα Ε και από 8,4667 (SD 3,85393) έως 10,7 (SD 5,93296) στην Oμάδα ΣΤ. Η φυσιολογική ροή του αίματος διατηρήθηκε σε ποσοστό 45,2-81,0% (64,36%) στην Oμάδα Α, 50,8-73,2% (62,31%) στην Oμάδα Β, 44,4-57% (50,66%) στην Oμάδα Γ, 37,1-53,4% (43,63%) στην Oμάδα Δ , 39,6-65,7% (49,05%) στην Oμάδα Ε και 25,2-60% (40,05%) στην Oμάδα ΣΤ. Η σύγκριση με τους μάρτυρες χωρίς έγκαυμα έδειξε βελτίωση της ροής στην Oμάδα Α κατά τη μέτρηση στα 15 λεπτά (p=0.008) και στην Oμάδα Β στα 120 (p=0,020) και στα 180 (p=0,011) λεπτά, ενώ έδειξε μειωμένη ροή στην Oμάδα Δ (p<0,001), Ε (p<0.05) και ΣΤ (p<0.05). Η εφαρμογή αλοιφής Rectogesic®, απέδειξε βελτίωση ροής σε όλες τις μετρήσεις σε σύγκριση με την εφαρμογή σκευάσματος placebo (p<0,05) ή τη μη εφαρμογή ουσίας (p<0,05). Η εφαρμογή κρέμας Emla® απέδειξε βελτίωση ροής σε σύγκριση με την εφαρμογή σκευάσματος placebo (p<0,05) κατά τις μετρήσεις στα 15, 60, 120 και 180 λεπτά και σε σύγκριση με τη μη εφαρμογή ουσίας κατά τις μετρήσεις στα 15, 30, 120 και 180 λεπτά. H διαφορά από την εφαρμογή των δύο ουσιών, δεν ήταν στατιστικά σημαντική. Τα ευρήματα αυτά υποστηρίζουν την αρχική υπόθεση. Η τοπική έγχυση Xylocaine® 2% μείωσε την ροή σε σύγκριση με τη μη εφαρμογή (p<0.05) στις μετρήσεις στα 15, 45, 60, 120 και 180 λεπτά και δεν παρουσίασε στατιστικά σημαντική διαφορά από την έγχυση διαλύματος placebo. Το εύρημα αυτό δεν υποστηρίζει την αρχική υπόθεση. Συμπέρασμα: H διαδερμική εφαρμογή αλοιφής Rectogesic® και κρέμας Emla® παρουσιάζει κλινική αξία, αφού προσφέρουν παρόμοια βελτίωση της αιματικής ροής. Το συμπέρασμα αυτό δεν ισχύει στην περίπτωση τοπικής έγχυσης Xylocaine® 2%.

show abstract

The effect of phenoxybenzamine, phentolamine and 6-hydroxydopamine on skin flap survival in rats

Cited by 25 publications

References 10 publications

Calcitonin gene‐related peptide (CGRP) and transcutaneous electrical nerve stimulation (TENS) increase cutaneous blood flow in a musculocutaneous flap in the rat

Calcitonin gene‐related peptide (CGRP) and transcutaneous electrical nerve stimulation (TENS) increase cutaneous blood flow in a musculocutaneous flap in the rat

Standardization of the Rat Dorsal Random Pattern (McFarlane) Flap Model and Evaluation of the Pharmacological Agents Aiming to Salvage Partial Flap Necrosis

Μελέτη Της Δερματικής Αιμάτωσης Σε Περιοχές Με Έγκαυμα Μερικού Πάχους Μετά Από Τοπική Εφαρμογή Αναισθητικών Και Αγγειοδιασταλτικών Ουσιών

Contact Info

Product

Resources

About