The Effect of Different Doses of Liquid Biogas Fermentation Wastes on Yield and Quality of Bread Wheat (Triticum aestivum L.)

Abstract

üretim sezonunda tesadüf blokları deneme desenine göre gerçekleştirilmiştir. Denemede materyal olarak Ceyhan 99 çeşidi kullanılmıştır. Çalışmanın amacı; üç farklı mineral azot gübre dozu (0, 9, 18 kg/da) ve beş farklı sıvı biyogaz atık dozu uygulamasının (0, 1, 2, 3, 4 ton/da) ve bunların kombinasyonlarının buğday bitkisinde verim ve kalite üzerine etkilerinin belirlenmesi ile sıvı biyogaz atıklarının tarımsal üretimde kullanılma potansiyelinin belirlenmesidir. Çalışmada; sıvı biyogaz atık uygulaması ile azotlu gübre uygulaması verim ve kalite parametreleri üzerinde istatistiksel anlamda önemli farklılıklar meydana geldiği saptanmıştır. Sıvı biyogaz atık uygulamasının metrekarede (m 2) başak sayısı, başakta tane sayısı, bin tane ağırlığı, hektolitre ağırlığı, bayrak yaprak alan miktarı ve tane verimi üzerine önemli etkileri görülmüştür. Kullanılan mineral azot dozları tanede protein oranı dışında diğer tüm verim ve kalite parametrelerini olumlu etkilemiştir. Denemede genel olarak 3 t/da sıvı biyogaz atığı ile 18 kg/da mineral azot dozu kombinasyonunda daha iyi sonuçlar tespit edilmiştir.

Effect of biogas waste applications on agronomic and some quality traits in barley (Hordeum vulgare L.)

“…Çalışmada ikinci yılda yağış miktarının ilk yıla nazaran düşük olması ve bahar aylarında (Nisan-Mayıs) gerçekleşen yağışların Haziran ayına kayması, buna ek olarak da ortalama sıcaklıkların ikinci yılın (12.5ᵒC) ilk yıla (11.4ᵒC) nazaran daha fazla olması sebebiyle bitki boyu olumsuz olarak etkilenmiştir (Çizelge 1; Çizelge 3). Pek çok araştırmacı tarafından bitki boyunun, iklim faktörleri, toprak verimliliği, ekim normu ve çeşit gibi birçok faktöre bağlı olarak değişim gösterdiği bildirilmiştir (Kün, 1996;Mut vd., 2014;Yaraşır, 2018;Kon, 2019). Ayrıca, bitki boyunun verim ve kalite özellikleri üzerine de önemli etkilerinin olduğu ifade edilmektedir (Kilercioğlu, 2020).…”

“…Ayrıca, bitki boyunun verim ve kalite özellikleri üzerine de önemli etkilerinin olduğu ifade edilmektedir (Kilercioğlu, 2020). Literatür çalışmaları incelendiğinde; pek çok araştırmacı tarafından da artan gübre dozlarına bağlı olarak serin iklim tahıllarında bitki boyunun arttığı bildirilmiştir (Budaklı vd., 2005;Yang et al, 2008;Yaraşır, 2018;Kon, 2019).…”

Farklı Dönemlerde Verilen Organik Sıvı Gübrenin Makarnalık Buğdayda (Triticum durum L.) Tane Verimi, Verim Komponentleri ve Kaliteye Etkisi

“…Kardeşlenme ve sapa kalkma döneminde verilen organik sıvı gübrelerin buğdayda bin tane ve hektolitre ağırlığını artırdığını bildirmiştir (Gökşen, 2019). Yaraşır (2018)'ın yaptığı bir araştırmada, sıvı biyogaz atık uygulamasının hektolitre ağırlığını artırdığını rapor etmiştir. Sıvı gübre uygulamalarının bin tane ve hektolitre ağırlığını artırdığını (Altuntaş ve Akgül, 2016), yapraktan uygulanan besin maddelerinin bin tane ağırlığını artırdığını (Zeidan ve ark., 2010;Yakut, 2011) ve organik bazlı gübrelerin verim komponentleri üzerinde olumlu etkileri olduğunu bildirmişlerdir (Kara ve Gül, 2013).…”

“…Organik yaprak gübresi uygulamalarının; tane verimi, gluten, gluten indeksi, protein oranı, hektolitre ağırlığını ve sedimantasyon değerlerini artırdığı rapor edilmiştir (Tenekecier ve Öner, 2018). Yaraşır (2018)'nın yaptığı bir araştırma sonucuna göre, sıvı biyogaz atık uygulamasının; bitki boyu, başak sayısı, başakta tane sayısı, bin tane ağırlığı, hektolitre ağırlığı, tek başak ağırlığı, tek başak verimi, bayrak yaprak alanı ve tane verimi üzerine önemli ölçüde etkileri olduğunu bildirmiştir. Buğdayda uygun azotlu gübrelemenin tane verimini ve ürün kalitesini artırdığını belirtip, azotlu gübrenin ekim sırasında, kardeşlenme ve çiçeklenme döneminde verilmesi durumunda bitkiler tarafından azotun alımının arttığını açıklamıştır (Atar, 2017).…”

Yem bezelyesi çeşitlerinin farklı fenolojik dönemlerdeki verim ve kalite özellikleri

“…Population growth, increasing temperature, changing climate and rainfall irregularities indicate that the ongoing systems in agricultural production need to change (Yaraşır et. al.…”