The arthroscopic treatment of multidirectional shoulder instability: two-year results of a multiple suture technique

McIntyre, Louis F.; Caspari, Richard B.; Savoie, Felix H.

doi:10.1016/s0749-8063(97)90118-3

Cited by 118 publications

(74 citation statements)

References 6 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…Specifically, they identified recurrent instability to be specific to patients with a voluntary instability component, whereas, all patients with involuntary instability were stable at followup (P = 0.025). Similarly, a case series of 20 shoulders reported by McIntyre et al [13] observed that 4 of 5 of their patients with a recurrence had a voluntary component to their instability. Ultimately, failure to accurately access posterior instability both preoperatively via clinical examination, magnetic resonance imaging, as well as, intraoperative arthroscopic assessment to identify potential excessive capsular laxity, concurrent softtissue or osseous lesions, and bi or multidirectional instability may result in unfavorable patient outcomes [8] .…”

Section: Diagnosis Of Instabilitymentioning

confidence: 77%

“…For instance, the level 4 retrospective case series of 33 patients by Provencher et al [12] determined that 71% (5 of 7) of their failures had undergone prior surgical procedures, such as thermal capsulorrhaphy (n = 3) and anterior stabilization (n = 2) and resulted in a higher chance of failure. Additionally, the level 4 retrospective investigation of 20 shoulders performed by McIntyre et al [13] utilized a multiple suture technique and reported 60% (3 of 5) of their DeLong JM et al . Posterior shoulder instability in the athletic population Bottoni et al [32] Ⅳ CLR TC (1 bilateral)…”

Section: Concomitant Injuriesmentioning

confidence: 99%

“…Primary mechanisms of injury may include: (1) an acute traumatic posteriorly directed shearing force along the glenoid face between the posterior labrum and glenoid articular surface, resulting in capsulolabral deta chment [13] ; (2) repetitive microtrauma to the posterior capsule, ultimately leading to capsular attenuation and labral tears [4] ; or (3) insidious onset of laxity of the posterior capsule and associated passive stabilizers [57] . Other causes of posterior instability often result from (1) excessive glenoid or humeral retroversion; (2) an engaging reverse HillSachs lesion; and (3) and glenoid hyperplasia [1,5] .…”

Section: Introductionmentioning

confidence: 99%

See 2 more Smart Citations

Posterior shoulder instability in the athletic population: Variations in assessment, clinical outcomes, and return to sport

DeLong

Bradley

2015

WJO

View full text Add to dashboard Cite

Posterior instability of the shoulder is becoming an increasingly recognized shoulder injury in the athletic population. Diagnostic elements, such as etiology, directionality, and degree of instability are essential factors to assess in the unstable athletic shoulder. Concomitant injuries and associated pathologic lesions continue to be a significant challenge in the surgical management of posterior shoulder instability. Return to sport and previous level of play is ultimately the goal for every committed athlete and surgeon, thus subpopulations of athletes should be recognized as distinct entities requiring unique diagnostic, functional outcome measures, and surgical approaches.

show abstract

Section: Diagnosis Of Instabilitymentioning

confidence: 77%

Section: Concomitant Injuriesmentioning

confidence: 99%

Section: Introductionmentioning

confidence: 99%

See 1 more Smart Citation

Posterior shoulder instability in the athletic population: Variations in assessment, clinical outcomes, and return to sport

DeLong

Bradley

2015

WJO

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Değişik tekniklerle elde edilen başarılı sonuç-lar bildirilmektedir. [20][21][22][23][24][25][26][27][28][29][30][31][32][33] …”

Section: (A) (B)unclassified

“…[1,[15][16][17][18] Başlangıçta açık cerrahi teknikler altın standart olarak kabul edilirken, son yıllarda deneyimli artroskopistlerin serilerinde benzer sonuçlar elde edilmesi artroskopik cerrahiye olan ilgiyi arttırmıştır. [19][20][21][22][23] Açık cerrahi teknikler ÇYİ'nin açık cerrahi teknikler ile tedavisi, tek yöne olan instabilitelerle kıyaslandığında çok başarılı bulunmamıştır. Açık kapsüler daraltma teknikleri ile %11-21 oranında başarısız sonuçlar bildirilmiştir.…”

Section: Cerrahi Tedaviunclassified

Çok yönlü omuz instabiliteleri

Yanmis¹

2013

TOTBID

View full text Add to dashboard Cite

lezyonlarla ilişkili olmadığı ve rehabilitasyon yapılarak tedavi edilebilecekleri öngörülmekteydi. Artroskopinin gelişmesi sonrası bu tip instabilitelerde de eklem içinde lezyonlar saptanması, bu sınıflamanın yetersiz olduğu görüşünü kuvvetlendirmiştir. Patolojileri tanımlamak-ta yetersiz kalsa da bu sınıflama, klinik kullanım kolaylığından dolayı, uzun yıllar popülerliğini korumuştur.Artoskopinin yaygınlaşmasına paralel olarak 2000'li yıllarda, instabilitenin nedeni, yönü, çıkık sayısı gibi birçok parametreyi esas alan yeni sınıflamalar yapıl-mıştır. Gerçekten bu sınıflamalar, omuz instabilitelerinin ayrıntılarıyla tanımlanması açısından çok beğeni toplamıştır. Ancak bu sınıflamaların, instabiliteyi çok iyi tanımlamış olmalarına karşın, tedavide yol gösteri-cilikleri halen yeterli değildir. TARİHÇETravmatik omuz çıkıkları, Mısır ve Yunan tıbbında çok iyi bilinen en eski omuz sorunlarıdır. Ancak çok yönlü instabilite (ÇYİ) 1980 yılında Neer ve Foster [1] tarafın-dan tanımlanmıştır. Bankart ve Perthes, instabil omuzdaki lezyonları 20. Yüzyıl başında tanımlamışlardır. Uzun yıllar instabilite bu lezyonlar ile ilişkilendirilerek tarif edilmiştir. ÇYİ'den sorumlu tutulan eklem kapsülü gevşekliği ise, 1980 yılında bir patoloji olarak omuz instabilitesi nedeni olarak kabul edilmeye başlanmıştır. [2,3] Omuz instabilitesinin sınıflamasında çok uzun yıl-lar Matsen ve arkadaşlarının TUBS ve AMBRI olarak kodladıkları sistem kabul edilmiştir. AMBRI temelde çok yönlü instabiliteyi işaret eder. Travma olmaksı-zın geliştiği kabul edilen bu tip instabilitenin eklem içi Multidirectional instability of the shoulder is a complex problem because of intra articular and extra articular pathologies. This condition of the shoulder can be a difficult diagnostic and therapeutic dilemma for the shoulder surgeons. The exact diagnosis can be achieved with patient's history and special physical examinations. Multiple factors need to be considered before the treatment of multidirectional instability is instituted, including the age, activity level, bone and soft-tissue pathologies, degree, direction, frequency, and etiology of instability. Treatment options can be physical therapy, arthroscopic or open surgery. Operative treatment is indicated when effective non-operative treatment has failed. Arthroscopic capsulolabroplasty is a reliable procedure, which not only provides capsular plication, but also detects and treats other intraarticular pathologies of the instable shoulder such as Superior Labrum Anterior Posterior and posterior labral tear. In this article, we discuss the clinical problems of treatment and the efficiency of several surgical techniques in multidirectional instability of shoulder. Çok yönlü omuz instabiliteleri

show abstract

Multidirectional Instability: Suture Plication Technique

Savoie¹

2003

Shoulder Arthroscopy

View full text Add to dashboard Cite

The arthroscopic treatment of multidirectional shoulder instability: two-year results of a multiple suture technique

Cited by 118 publications

References 6 publications

Posterior shoulder instability in the athletic population: Variations in assessment, clinical outcomes, and return to sport

Posterior shoulder instability in the athletic population: Variations in assessment, clinical outcomes, and return to sport

Çok yönlü omuz instabiliteleri

Multidirectional Instability: Suture Plication Technique

Contact Info

Product

Resources

About