THE ALIENATED CHILD:A Reformulation of Parental Alienation Syndrome

Abstract

In this article, controversies and problems with parental alienation syndrome are discussed. A reformulation focusing on the alienated child is proposed, and these children are clearly distinguished from other children who resist or refuse contact with a parent following separation or divorce for a variety of normal, expectable reasons, including estrangement. A systemic array of contributing factors are described that can create and/or consolidate alienation in children, including intense marital conflict, a humiliating separation, parental personalities and behaviors, protracted litigation, and professional mismanagement. These factors are understood in the context of the child's capacities and vulnerabilities.

Alienação parental: elaboração de uma medida para mães

“…Tais características, de maneira conjunta, assumem um papel relevante para que a criança absorva a ideia de que um dos progenitores deva ser rejeitado (Kelly & Johnston, 2001). Quanto ao gênero parental, não é possível estimar que mães ou pais realizem menos ou mais AP, uma vez que ambos podem fazê-lo (López et al, 2014).…”

“…A construção dos itens do IPMA baseouse na literatura acerca da temática, destacando práticas maternas tais como: limitar o contato do pai com o filho (Kelly & Johnston, 2001), recompensar o filho para que este rejeite o outro progenitor (Baker, 2010), omitir informações acerca do filho ao pai (Baker, 2007), traçar estratégias para manter o filho ocupado e longe do pai (López et al, 2014) e promover campanha denegritória contra o pai (Moné & Biringen, 2012). Posteriormente, esses itens foram submetidos à etapa dos juízes, com a finalidade de verificar se realmente seriam definições operacionais capazes de caracterizar o fenômeno estudado.…”

Parental Alienation Syndrome

“…Yayınların bir kısmında ebeveyn yabancılaşmasının var olduğu ancak sendrom olmadığı yönünde görüşler vardır. [23,27,[29][30][31][32][33] Bu konu ile ilgili bir yazıda, yabancılaşmanın çocuğun gelişmesinin bir parçası olabileceği belirtilmektedir. [34] Yazarlar ebeveyne yabancılaşmanın anormal olduğuna dair bir veri bulunmadığını, çünkü sorun yaşamayan ya da çok az düzeyde sorun yaşayan ailelerin çocuklarını yansıtan normatif verilerin yeterli olmadığı ileri sürmüş-lerdir.…”

“…[4] Buna karşın, Kelly ve Johnston evlilik içinde yer alan ve ayrılmaya neden olan ve çocuğun yaşı, gelişim düzeyi, çocuğun ruhsal dayanıksızlık ve kırılganlığı, her iki ebeveynin davranışları ve kişilik özellikleri, tekrar evlenme durumları, velayet durumu gibi çok faktörlü sistem temelli bir yaklaşımın neden bazı çocukların bir ebeveyni reddedip ve yabancı-laşırken bazılarında olmadığını açıklayabileceğini belirtmişlerdir. [27] Yabancılaşan Çocuklar için Alternatif Model Wallerstein ebeveynlerden birine karşı yabancılaşma yaşayan çocuklar için EYS tanısı yerine "aşırı sorumluluk yüklenmiş çocuklar-overburdened children" tanımlamasının daha uygun olduğunu belirtmiştir. [5] Yazar buna karşın çocukla diğer ebeveyn arasındaki ilişkiyi yıkmaya çalışan aşırı kinci ebeveynler için "Medea Syndrome" kavramını önermiştir.…”

“…[27] Yabancılaşan çocuk modelini özgürce ve sürekli bir şekilde ebeveyn ile çocuk arasındaki var olan ilişki ile orantısız bir şekilde o ebeveyne karşı nedensiz bir şekilde olumsuz duygu (öfke, kin, reddetme ve korku gibi) ve inanışlar olarak tanımlamışlardır. Bu tanımda diğer ebeveynin rolü üzerinde durmamışlardır.…”