The Acute Atraumatic Peroneal Compartment Syndrome, a Rare and Therefore Sometimes Unrecognised Entity

Abstract

Two cases of Acute Peroneal Compartment Syndrome, without history of trauma are presented. One case had a history of prolonged horse-riding with the wearing of tight boots, the other case had a history of prolonged walking. An Acute Peroneal Compartment Syndrome should always be considered in the differential diagnosis of pain in the peroneal region of the lower limb.

A Review of Incidence and Injury Patterns of Equestrian-Related Accidents in Children and Adolescents

“…This approach unfortunately is followed, as indicated, only by a minority of horse riders since the majority seems to use inappropriate boots for this activity. The importance of custom made equipment for each horse rider is reinforced by the recorded case of the Acute Peroneal Compartment Syndrome caused due to very tight and therefore inappropriate boots [24]. This uncommon and occasionally unrecognized entity is attributable to activities requiring prolonged physical endeavour and is a pathology of lateral or peroneal compartment, which contains the peroneus longus and brevis tendons enclosed in a single synovial sheath [24,25].…”

Een vertraagde presentatie

“…Een enkele keer is het echter pas na verloop van twee tot vier dagen na het uitlokkend trauma klinisch duidelijk dat er sprake is van dit syndroom. 11,13 Het traumatisch compartimentsyndroom kan worden veroorzaakt door crushletsel, fracturen, acute vasculaire schade met bloedingen, compressie door gips, verbanden of bij langdurige compressie door langdurig in één houding liggen, zoals bij operaties of als patiënten onder invloed zijn van verdovende middelen, en bij strangulatie door tourniquets of circulaire brandwonden. 2,4,7,14 Het inspanningsgebonden compartimentsyndroom komt zowel chronisch als acuut voor.…”

“…9 Restrictie zien we bij te strakke verbanden of gips, bij langdurig continueren van een verkeerde houding (bijvoorbeeld bij geïntoxiceerde patiënten en bij lange operaties), na het sluiten van fasciedefecten en bij circulaire brandwonden. 2,7,[10][11][12] …”