Temperament and character in relapsing-remitting multiple sclerosis: the association with clinical factors and psychiatric disorders

Abstract

ÖzPurpose: Despite its implications for quality of life, temperament, and character in multiple sclerosis are underexplored. We aimed to explore temperament and character traits, their association with clinical characteristics, and explore the factors that impact depression in patients with relapsing-remitting multiple sclerosis (RRMS). Materials and Methods: This cross-sectional study enrolled 67 patients (male/female=12/55) (median age=30 (18-53)) and 50 age-and gender-matched healthy controls (HCs) (male/female=16/34) (median age= 26.5 (18-60)) using a convenience sampling method. Temperament and Character Inventory, Beck Depression and Beck Anxiety Inventories, and Structured Clinical Interview for DSM-Axis I Disorders-SCID-I were applied. Results: In the patient group there were 45 MS patients with no psychiatric comorbidity (MSN) and 22 MS patients with psychiatric comorbidity (MSP). Higher selfforgetfulness was observed in the MSP group compared with MSN and HC groups. MSP and MSN demonstrated higher total harm avoidance than HCs. MSP group showed lower total self-directedness compared with HCs. While EDSS, duration of disease, or the number of relapses did not impact depression scores; higher anxiety (Β=0.416) and lower purposefulness (Β=-1.565) significantly impacted them (R2=.50, F=32.459). Conclusion: Temperament and character differences were observed in patients with and without psychiatric Amaç: Yaşam kalitesi üzerindeki etkilerine rağmen, multipl sklerozda mizaç ve karakter yeterince araştırılmamıştır. Mizaç ve karakter boyutlarını, i, bunların klinik özelliklerle ilişkisini ve depresyon şiddetini etkileyen faktörleri tekrarlayan ve düzelen multiple skleroz (TDMS) hastalarında incelemeyi amaçladık. Gereç veYöntem: Bu kesitsel çalışmaya, elverişli örnekleme yöntemiyle 67 hasta (erkek/kadın=12/55) (medyan yaş=30 (18-53)) ve yaş ve cinsiyet açısından eşleştirilmiş 50 sağlıklı kontrol (SK) (erkek/kadın=16/34) (medyan yaş= 26.5 (18-60)) alındı. Mizaç ve Karakter Envanteri, Beck Depresyon ve Beck Anksiyete Envanterleri, DSM-Eksen I Bozuklukları için Yapılandırılmış Klinik Görüşme uygulandı. Bulgular: Hasta grubu içinde, psikiyatrik komorbiditesi olan 45 (MSP), psikiyatrik komorbiditesi olmayan (MSO) 22 hasta bulunuyordu. MSP grubu, MSO grubuna ve SK'lere göre daha yüksek kendilik kaybı gösterdi. MSP grubu ve MSO grubu toplam zarardan kaçınma puanları SK'lere kıyasla yüksekti. Toplam kendini yönetme puanları MSP grubunda SK'lerden düşüktü. EDSS, hastalık süresi, toplam nüks sayısı depresyon şiddetini etkilemezken; yüksek anksiyete (Β=0,416) ve düşük amaçlılık düzeyleri (Β=-1,565) depresyon düzeyini anlamlı derecede etkilemekteydi (R2=0.50, F=32.459). Sonuç: Komorbid psikiyatrik bozukluğu olan ve olmayan hastalar arasında mizaç ve karakter özellikleri açısından farklılıklar gözlendi. Artmış anksiyete düzeyleri; anlamlı Kılıc et al. Cukurova Medical Journal 1340 comorbidity. Higher anxiety levels and the difficulty to establish and attain meaningful goals may relate to higher depression levels. Future studi...