II. Dünya Savaşı sonrasında yaygınlaşmaya başlayan yeni sanat biçimleri ile beraber, sanat üretiminde günlük hayatta kullanılan malzemelerin ve tekniklerin de yer aldığı örnekler artış göstermiştir. Bu duruma paralel olarak, sanat dışı malzemeler ve zanaat olarak nitelendirilen teknikler sanat üretiminin bir parçası olmuş, sanat ve zanaatın aynı yüzeyde ifade edilmesine olanak sağlamıştır.
1950’ li yıllardan itibaren zanaat tekniklerinin sanat alanında kullanıldığı çalışmalarda malzeme ve teknik olarak, tekstil ve dikiş tekniklerinin de kullanımı oldukça yaygınlaşmaya başlamıştır. Sanatçılar tarafından sanat malzemesi olarak kullanımıyla yeni bir kimlik ve işlev kazanan tekstil malzemeler, dikiş iğnesi ve dikiş ipliği, insan ile tekstil arasındaki bağları somutlaştırma aracına dönüşmüştür.
Görsel algılama ve görsel illüzyonların; renk, perspektif, hareket vb. etkenlerle desteklenerek algı üzerinde yarattığı etki algı yanılsaması, optik illüzyon olarak tanımlanmaktadır. Sanat ve tasarım aracılığıyla duyguların aktarımının somutlaştırılmasında, dikiş teknikleri ve tekstil malzemeler ile oluşturulan çalışmalarda estetik değerlerin yanı sıra görsel illüzyonlar ile bellek, algı ve duygular üzerinde yanılsamalar yaratılarak, dikkat çekilmektedir.
Bu çalışmada, tekstil malzemeler ve dikiş tekniklerinin sanat üretiminde görsel algı üzerindeki etkileri, Gestalt ilkeleri doğrultusunda seçilen örnek çalışmalar üzerinden ele alınmıştır. Tekstil malzeme ve dikiş tekniklerinin sanat alanında plastik öğe olarak kullanımı ve görsel algı üzerinde sahip olduğu etki incelenmiştir.