Sztuka biometryczna w perspektywie filozofii post- i transhumanizmu. W stronę estetyki postafektywnej

Abstract

Książka Sztuka biometryczna w perspektywie filozofii post- i transhumanizmu. W stronę estetyki postafektywnej stanowi pierwsze w skali światowej całościowe opracowanie dotyczące sztuki biometrycznej. Po raz pierwszy zostaje w niej zdefiniowana sama kategoria sztuki biometrycznej, która obejmuje projekty artystyczne z zakresu art & science oparte na danych biometrycznych oraz na strategiach bioparametryzacji ciała. W książce zostały wyznaczone cztery główne obszary sztuki biometrycznej: projekty oparte na medycznych badaniach obrazowych (jak rentgenografia czy ultrasonografia), na działaniach biosensorów (jak EEG czy EKG), na procedurach self-trackingu (samomonitoringu, jak w przypadku używania aplikacji czy urządzeń monitorujących tętno, liczbę wykonanych kroków etc.), a także na metodach identyfikacji biometrycznej (jak technika rozpoznawania twarzy czy linii papilarnych). Ze względu na transdyscyplinarny charakter projektów w opracowaniu zaproponowano również wyczerpującą metodologię badawczą, która została zaaplikowana do analizy licznych, często w Polsce zupełnie nieznanych, projektów biometrycznych (jak realizacje Angeli Palmer, Behnaz Farahi czy Laurie Frick). Książka nie stanowi jedynie rekapitulacji istniejącej wiedzy, ale jest propozycją autorskiego ujęcia tematu, własnego wyznaczenia obszaru badawczego oraz określenia oryginalnej metodologii, w tym autorskiej koncepcji estetycznej (estetyka postafektywna). „Ewelina Twardoch-Raś ma niezwykłą łatwość budowania zajmującej naukowej narracji, w której wnikliwa analiza biometrycznych dzieł sztuki z obszaru art & science przeplata się z pogłębionymi studiami historycznymi nad rozwojem technologii medycznych i przekrojowym opisem ich współczesnego stanu. Całość czyta się jak dynamiczny reportaż śledczy, w którym rygorystyczna analiza i argumentacja naukowa nie tylko nie męczą, ale jawią się jako atrakcyjna opowieść o ciele i jego artystycznych kontekstach.” Z recenzji książki autorstwa dr. hab. Jana Stasieńki, prof. DSW