Szeregi wieloczłonowe w funkcji podmiotu w staropolszczyźnie

Abstract

This article contains a description of Old Polish series functioning as subjects in sentences, e.g A tako sta-ła jest pod krzyżem matka Jezukrystowa, Maryja magdalena i święty Jan Ewanjelista. In terms of structure, semantic and grammatical features of their elements, as well as types of compound indicators, they resem-ble typical three-argument series (child and mother), however, they differ in the number of noun elements, which usually range from three to seven. Two types of lists are distinguished: homogenous, are organized around a single type of linking element or its equivalent in the form of a delimitation pause (e.g., aby mię od ciebie ani śmierć, ani żywot, ani żadna szczęsność od ciebie oddaliła), and heterogeneous, which may be linked more loosely or more closely (e.g., Gdyby raćce z przysiężniki i z pospólstwem uczynili wielkierz). List syntax was also described; very rarely it was exclusively ad sensum, more frequently, exclusively ad formam or in some cases, ad formam/ad sensum. The lists extracted here resemble modern serial subjects in terms of structure and syntax and, according to quantitative analyses, have a similar frequency in the oldest known Polish sentences.

The Connotation in Medieval Appositional Groups

“…Mają one następujące cechy: w podstawowej formie to bezspójnikowe koreferencyjne dwuargumentowe frazy, których ośrodkami są rzeczowniki lub ich dystrybucyjne ekwiwalenty; pierwsza linearnie fraza to podstawa apozycji, druga to apozycja (por. Kallas, 1980;Zbróg, 2019).…”

“…Saloni, Świdziński, 1984) -stanowi w wypadku grup rzeczownikowych interesujące zagadnienie, gdyż ze względu na istotę apozycja zazwyczaj występuje jako człon dodatkowy, uzupełniający podstawę w różnych zakresach i wchodzące w nią w złożone relacje w związku z derywacją (grupy predykatywne, nominatywne, translacyjne, metajęzykowe), denotacją (grupy z członami włącznymi, intersekcyjnymi, rozłącznymi, mieszanymi), zaś ze względu na ograniczanie zakresu czy przydawanie cechy grupy deskryptywne, restryktywne, mieszane (por. Kallas, 1980;Zbróg, 2019). Na te kwestie nakładają się ponadto problemy składniowe, związane z potencjalną eliptycznością lub nieeliptycznością konstrukcji z apozycjami, przesądzające o ewentualnej obligatoryjnej lub fakultatywnej konotacji wewnątrzgrupowej.…”