Szaleństwo niemożliwego versus przepracowanie – przebaczenie jako paradoksalny mechanizm rozwojowy

Abstract

Przebaczenie to jedno z kluczowych egzystencjalnych doświadczeń związanych z rozwojem, dojrzałością, kształtowaniem charakteru, etycznością i aż dziw, że tak rzadko jest w pedagogice podejmowane 1 . Na pewno zasługuje na baczniejszą uwagę, jako że w grę wchodzą tu procesy z głębi tożsamości.Poczucie krzywdy jest doznaniem powszechnym. Osobiste urazy, społecznie nabyte uprzedzenia, historyczne obciążenia sprawiają, że aura nieprzebaczenia staje się zewnętrznym i wewnętrznym środowiskiem życia. Konkretne zło, z jakim co rusz mamy do czynienia, albo je wyrządzając, albo padając jego ofiarą, przemija aktowo, lecz jego trujące konsekwencje

Education for Self-Forgiveness as a Part of Education for Forgiveness

“…Katarzyna Szymala (2015) writes about forgiveness as an unpredictable decision proving the humanistic, subjective feature of interpersonal relations. Analysis of this type of situation is also a reference to the problem of forgiveness of the unforgivable, about which Jacques Derrida wrote (2001; Maliszewski, 2016, pp. 18–19).…”