“…Τα περισσότερα απ'αυτά παράγονται από είδη που ανήκουν στους στρεπτομύκητες, τα μικρομονόσπορα, τους βακΐλους ακόμα και τις ψευδομονάδες (πίνακας 2). Η βακτηριακή δραστικότητα εναντίον των αερόβιων βακϊλων, η κάλυψη στο περιβάλλον των ψευδομονάδων και η αντιφυματιακή δράση αποτελούν τους τρεις σημαντικότερους λόγους για τη χρησιμοποίηση τους 16 . Η σχέση δόσης -τοξικότητας από την άλλη πλευρά είναι ο κύριος παράγοντας που περιορίζει τη χρήση τους και οδηγεί στην επιλογή άλλων κατηγοριών αντιβιοτικών 17 .…”