Suleymannâme as Written Source in Folklore Research

Abstract

Kültürün korunması ve sistemli bir şekilde gelecek kuşaklara aktarılması fikrinin henüz bilimsel temele oturmadığı dönemlerde ortaya konulan yazılı eserlerin halk bilimi çalışmalarına kaynaklık ettiği bilinmektedir. Türk edebiyatının yazılı/kültürel belleği olarak adlandırılabilicek bu eserler, yazıldığı dönemin sosyo-kültürel hayatına dair bilgiler de içermektedir. Bu bilgiler sözlü bellekteki kültürel malzemenin yazıya geçirilmesi, o dönemin kültürel hayatının öğrenilmesi ve aktarılması noktasında değerlidir. Özellikleri bakımından kültürün çok yönlü yapısı tarih boyunca çeşitli edebi eserlerde farklı alanlarda kendine yer bulmasına yol açmıştır. Tarihte yaşamış toplumların yaşadıkları dönemdeki kültürel değerlerine dair verilerin/izlerin ilgili dönemde yaşamış tarihçiler, edebiyatçılar ve meraklılarınca yazılan eserlerde yer aldığı bilinmektedir. Bu yer alma biçimi bugün kültürün gelecek kuşaklara bir "insanlık mirası" olarak aktarılması fikrinden uzak, çoğu farkında olmaksızın gerçekleşmiştir. Ancak bu farkında olmama durumu bile, eserin bize ışık tuttuğu dönemin, sosyokültürel hayatı ile ilgili önemli bilgiler vermektedir. Firdevsî-i Rûmî'nin Süleyman-nâme adlı eserinin; içinde barındırdığı halk kültürüne ait unsurlarla dönemin yaşayış, adet, gelenek ve göreneklerini yansıtması bakımından çok önemli bir yeri vardır. Bu çalışmada Firdevsî-i Rûmî'nin Süleyman-nâme adlı eserinin 67 ve 68. ciltlerinde bulunan halk kültürüne ait unsurlar derlenmiş ve değerlendirilmiştir.