Subject and Circumstance in Sappho's Poetry

The Newest Sappho: P. Sapph. Obbink and P. GC inv. 105, Frs. 1-4

“…2 Even before these discoveries, arguments from both internal and comparative evidence had put in doubt some of the old notions of monodic and of personal lyric in favor of recognizing choral and public features in Sappho's work generally. See Lardinois (1996) and Calame (2012a) for different approaches to the same conclusion; there is a useful general discussion, with bibliography in Cingano (2003) 17-25. I do not put these aside, especially given the apparent confirmation of them in the recent additions to Sappho fr.…”

“…See also Knox's notes at es 31-40, 61, 112, and 154, and Woodman (2002) 59. 12 Lardinois (1994);Lasserre (1974). See also Bierl, ch.…”

“…that proposed by Lardinois (2001). 22 The hypothesis of performance in a small circle of women is admirably argued against by Lardinois (1996) 154. 23 Lardinois (1996).…”

Chapter Four. “Someone, I Say, Will Remember Us”: Oral Memory In Sappho’s Poetry

“…For the context of his remark, see Calder (1986). 17 Parker (1993), to be read with my reply in Lardinois (1994). 18 Merkelbach (1957), Calame (1997: esp.…”

Unha tardiña en Mitilene de Andrés Pociña, unha reconstrucción do mundo sáfico

“…Pero Pociña, desposuído de calquera prexuízo moral e con escaso interese polos aspectos máis estreitamente vencellados a un contexto desdebuxado polo tempo, centra a súa atención na persoa, na muller, poñendo en primeiro plano o amor e a dolor da ausencia, a traizón e os celos, en definitiva as experiencias e sentimentos inherentes á condición humana, e polo tanto universais e intemporais, que tan ben soubo expresar Safo nos seus versos. Isto non quere dicir que vaiamos atopar unha dislocación espacial ou temporal, como en Medea en Camariñas, o que desaparezan por completo os elementos polémicos da tradición, como a homosexualidade, ou como a visión de Voigt 1971. 8 Unha panorámica xeral sobre as cuatro liñas interpretativas analizadas á luz dos fragmentos en Lardinois 1994. do círculo sáfico, en palabras de Mª Fátima Silva, como "um grupo destinado a formar filhas de boas famílias para cumprirem a missão que a sociedade grega lhes atribuía, o matrimónio e a maternidade" 9 , senón que Lesbos e o mundo no que viviu Safo se integran na obra debuxando unha ambientación evocadora e envolvente, como marco necesario que acolle e sostén os elementos esenciais cunha naturalidade que evita calquera determinismo interpretativo. O patio dunha casa de Lesbos, de paredes brancas e testos verdes floridos de xeranios, acolle un grupo multicolor de rapazas novas e a súa mestra Safo, de idade xa madura e coa traza sobria que lle dá o seu atuendo branco 10 .…”