Steatorrhoea in Cirrhosis: Effect of Ursodeoxycholic Acid Administration

Abstract

In a double-blind, crossover study, 10 cirrhotic patients (Child B rating) with steatorrhoea (daily output of faecal fat greater than 8 g) and dyspepsia were placed on a controlled diet for 14 days. Patients then received 150 mg ursodeoxycholic acid (UDCA) or placebo twice daily for 14 days. Faecal fat excretion was reduced from 14.7 to 10.6 g/day by UDCA and dyspepsia symptom scores were also reduced. Serum aspartate aminotransferase concentrations declined significantly (P less than 0.02) following UDCA treatment, whereas serum bile acid levels increased from 35 to 40.5 microM and the percentage of UDCA increased to 22%. It is concluded that UDCA may be useful for many of the symptoms present in patients with liver cirrhosis.

Effect of insulin-like growth factor-I on nitrogen balance and intestinal galactose transport in rats with moderate liver cirrhosis

“…All of these measurements, reduced in CI rats, were partly or completely matched to control values in CI þ IGF-I. In addition, cholestasis, as judged by plasma alkaline phosphatase, bilirubin and cholesterol values, was significantly improved in treated cirrhotic rats, but not to the point of correcting the steatorrhoea associated with cirrhotic rats (Salvioli et al 1990;Merli et al 1992). Several mechanisms may explain, at least partly, the beneficial effects of IGF-I.…”

Approach to the Patient with Diarrhea

“…There is a 25%-100% incidence of mild steatorrhea in patients with cirrhosis as a result of inadequate micelle formation from bile salt insufficiency [204,205]; Secondary factors, including malnutrition, portal hypertension, bacterial overgrowth, and drugs (e.g., neomycin), may also play a role. In these diseases, the fat malabsorption is usually mild, and diarrhea is not usually a significant clinical problem.…”

Διερεύνηση Προγνωστικών Παραγόντων Και Πλοειδικότητα Στον Καρκίνο Του Παγκρέατος

“…Η στεατόρροια διαπιστώνεται με Ως βαριά στεατόρροια ορίζεται αποβολή λίπους στα κόπρανα >20 gr/ημέρα(766). Από παθοφυσιολογική άποψη τα νοσήματα που προκαλούν σύνδρομο δυσαπορρόφησης κατατάσσονται στις ακόλουθες τρεις ομάδες:1) νοσήματα που προκαλούν διαταραχή της ενδοαυλικής πέψης [κίρρωση ήπατος, απόφραξη του κοινού χοληδόχου πόρου(767,768), υπερανάπτυξη βακτηρίων(769,770), χρόνια παγκρεατίτιδα, καρκίνος του παγκρέατος, κυστική ίνωση(771)(772)(773), σωματοστατίνωμα, σύνδρομο Zollinger-Ellison και σύνδρομο τυφλής έλικας(775)(776)(777)]. 2) νοσήματα που προκαλούν διαταραχή της κυτταρικής φάσης της πέψης και της απορρόφησης των τροφών [φάρμακα(778)(779)(780)(781), λοιμώδη νοσήματα(782)(783)(784)(785)(786)(787)(788), κοιλιοκάκη (789-791), νόσος του Whipple(792)(793)(794)(795)(796)(797) και λέμφωμα του λεπτού εντέρου].3) νοσήματα που παρακωλύουν τη ροή και απομάκρυνση της λέμφου από το λεπτό έντερο (συγγενής λεμφαγγειεκτασία, οπισθοπεριτοναϊκή ίνωση και οπισθοπεριτοναϊκοί όγκοι).Στους ασθενείς με καρκίνο του παγκρέατος η στεατόρροια οφείλεται σε διακοπή της ροής της παγκρεατικής λιπάσης στο δωδεκαδάκτυλο, όταν ο όγκος έχει αποφράξει τον κύριο παγκρεατικό πόρο πλησίον του φύματος του Vater(239,240,798).…”