Status kanoniczno–prawny osoby małoletniej – zagadnienia terminologiczne

Abstract

Status kanoniczno-prawny osoby małoletniej jest przedmiotem licznych opracowań, które ograniczają się jednak bądź tylko do zagadnień prawno-karnych związanych z ochroną osób małoletnich w kontekście przestępstw przeciwko szóstemu przykazaniu Dekalogu, bądź, nawet, gdy zakres opracowań jest szerszy, ograniczają się wyłącznie do przepisów Kościoła łacińskiego. Osoba małoletnia jest w pełnym tego słowa znaczeniu osobą z wszystkimi prawami i obowiązkami jej przysługującymi z prawa naturalnego i prawa kanonicznego. Jednak może korzystać z uprawnień lub jest zobowiązana do wykonywania obowiązków w zależności od ukończonego wieku. Opracowanie dotyczy terminologii użytej przez prawodawcę w kodeksach prawnych Kościoła katolickiego oraz poszczególnych granic wiekowych wpisanych do ustaw kościelnych. Oba kodeksy Kościoła katolickiego używają ośmiu różnych terminów łacińskich (w sumie ponad sto razy w każdym z kodeksów), a sam status osoby małoletniej opisany został w ponad osiemdziesięciu kanonach kodeksu dla Kościoła łacińskiego i mniej więcej tyle samo w kodeksie wschodnim. Jednak prawodawca w żadnym z kodeksów nie stworzył wyodrębnionej części poświęconej osobom małoletnim.