Sodium Chloride-Induced leaf senescence in Hydrocotyle bonariensis Lam. and Foeniculum vulgare L.
Abstract: ABSTRACT
Search citation statements
Paper Sections
Citation Types
Year Published
Publication Types
Relationship
Authors
Journals
Cited by 2 publications
References 17 publications
Σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν η μελέτη της επίδρασης της αζωτούχου λίπανσης, της υψηλής συγκέντρωσης αλάτων και της υδατικής καταπόνησης στην ανάπτυξη, την ποιότητα και τη μετασυλλεκτική συμπεριφορά του άνηθου σε δύο εποχές σποράς, καθώς επίσης και στην χημική σύσταση και απόδοση των αιθέριων ελαίων των φύλλων, των ανθέων και των καρπών του άνηθου. Επίδραση της αζωτούχου λίπανσηςMε την αζωτούχο λίπανση επιτυγχάνονται μεγαλύτερες αποδόσεις σε φυτικό υλικό (αύξηση νωπού βάρους και αριθμού φύλλων) χωρίς να συσσωρεύονται μεγάλες συγκεντρώσεις νιτρικού αζώτου στους φυτικούς ιστούς, μέχρι τα 300 ppm Ν το φθινόπωρο και 150 ppm N την άνοιξη. Η επίδραση της αζωτούχου λίπανσης ήταν θετική για τη συγκέντρωση της χλωροφύλλης, των καροτενοειδών και της βιταμίνης C μέχρι τα 300 ή 450 ppm Ν, ενώ είχε αρνητική επίδραση στη συγκέντρωση των ολικών φαινολικών στις μεταχειρίσεις με 300 και 450 ppm Ν το φθινόπωρο. H ισοραμνετίνη αποτελεί την κύρια μορφή φλαβονοειδών το φθινόπωρο και η κουαρσετίνη την άνοιξη. Το φθινόπωρο οι συγκεντρώσεις των κουαρσετίνη και ισοραμνετίνη μειώθηκαν σταδιακά με την αύξηση της αζωτούχου λίπανσης, ενώ την άνοιξη σημαντική μείωση σημειώθηκε μόνο στα 450 ppm N. Η συγκέντρωση των νιτρικών τόσο στα φύλλα όσο και στα στελέχη αυξήθηκε στα 300 και 450 ppm Ν ανεξάρτητα της εποχής σποράς, ενώ τα στελέχη εμφάνιζαν υψηλότερες τιμές από τα φύλλα στα κατώτερα επίπεδα αζώτου (50 και 150 ppm Ν) και τα φύλλα στα υψηλότερα (300 και 450 ppm Ν). Η ποσοτική ανάλυση των αιθέριων ελαίων έδειξε θετική επίδραση της εφαρμογής αζωτούχου λίπανσης και στις δύο εποχές σποράς. Η ποιοτική ανάλυση των αιθέριων ελαίων έδειξε ότι οι βασικές ουσίες στα φύλλα είναι οι α-φελλανδρένιο, ανηθοφουράνιο και π-κυμένιο. Το φθινόπωρο παρατηρήθηκε αύξηση της συγκέντρωσης του α-φελλανδρένιο και π-κυμένιο στα 300 και 450 ppm Ν αντίστοιχα, ενώ την άνοιξη υπήρξε αύξηση του π-κυμένιο. Επίδραση της αλατότηταςΗ αύξηση της αλατότητας προκάλεσε αύξηση του νωπού βάρους των φυτών, των φύλλων και των ανθικών στελεχών μέχρι τα 6 dS m-1 (αλλά με μείωση στα 8 dS m-1) ανεξάρτητα της εποχής σποράς. Το ποσοστό (%) άνθησης των φυτών την άνοιξη αυξανόταν με την αύξηση της εφαρμοζόμενης αλατότητας. Η συγκέντρωση της χλωροφύλλης στα φύλλα είτε δεν επηρεάστηκε είτε αυξήθηκε με την αύξηση της αλατότητας το φθινόπωρο, ενώ την άνοιξη είτε δεν επηρεάστηκε είτε μειώθηκε. Η συγκέντρωση της βιταμίνης C αυξήθηκε το φθινόπωρο με την εφαρμογή της αλατότητας και την άνοιξη του 2ου έτους. Η συγκέντρωση των καροτενοειδών το φθινόπωρο, δεν επηρεάστηκε από την αύξηση της αλατότητας, αλλά την άνοιξη μειώθηκε στα επίπεδα των 4 και 6 dS m-1. Η συγκέντρωση των ολικών φαινολικών το φθινόπωρο και την άνοιξη αυξήθηκε στα 2 dS m-1 σε σχέση με το μάρτυρα, ενώ το φθινόπωρο μειώθηκε στα επίπεδα των 4-6 dS m-1. Η συγκέντρωση της κουαρσετίνης μειώθηκε με την αύξηση της αλατότητας την άνοιξη, ενώ το φθινόπωρο η συγκέντρωση της καμφερόλης αυξήθηκε στα 8 dS m-1. Η συγκέντρωση του νατρίου και του χλωρίου ήταν αυξημένη στα 6-8 dS m-1 σε σχέση με τις χαμηλότερες επεμβάσεις αλατότητας ανεξάρτητα από την εποχή, ενώ η συγκέντρωση του καλίου, σιδήρου, μαγγανίου και ψευδάργυρου στο μίσχο και το έλασμα είτε μειώθηκε είτε δεν επηρεάστηκε από την αύξηση της αλατότητας στις δυο εποχές σποράς. Σε αντίθεση, η συγκέντρωση του ασβεστίου και του μαγνησίου μειώθηκε στο μίσχο με την αύξηση της αλατότητας, ενώ στο έλασμα παρατηρήθηκε αύξηση στα 2 dS m-1.Η απόδοση των αιθέριων ελαίων στο έλασμα του άνηθου το φθινόπωρο δεν επηρεάστηκε από την αύξηση της αλατότητας, ενώ στα άνθη παρατηρήθηκε αύξηση με την εφαρμογή της αλατότητας σε σχέση με το μάρτυρα. Την άνοιξη φαίνεται μια αύξηση της απόδοσης των αιθέριων ελαίων στο έλασμα στα 4,5 dSm-1 και στα άνθη στα 1,5-4,5 dSm-1. Η ποιοτική ανάλυση των αιθέριων ελαίων στο έλασμα έδειξε ότι οι περισσότερες ουσίες αυξήθηκαν στις μεταχειρίσεις 4 και 6 dS m-1, ενώ το ανηθοφουράνιο μειώθηκε. Αντίθετα, στα άνθη η αύξηση της αλατότητας στα 4 και 6 dS m-1 προκάλεσε μείωση της συγκέντρωσης των ουσιών α-πινένιο, α-φελλανδρένιο και ανηθοφουράνιο αλλά αύξηση της καρβόνης.Ποιοτικά χαρακτηριστικά κατά την αποθήκευσηΑπό τη μελέτη της μετασυλλεκτικής συμπεριφοράς του άνηθου προέκυψε ότι η αποθήκευσή του σε διαπερατό πλαστικό τύπου “Cling” δεν ήταν εμπορικά αποδεκτή καθώς η απώλεια βάρους έφτανε την πρώτη εβδομάδα το 32% και τη δεύτερη εβδομάδα το 51%. Αντίθετα, στο αδιαπέραστο πλαστικό η απώλεια βάρους δεν ξεπερνούσε το 15% τη πρώτη εβδομάδα και το 17% τη δεύτερη εβδομάδα.Η σύνθεση της ατμόσφαιρας στις συσκευασίες με αδιαπέραστο πλαστικό επηρεάστηκε, καθώς το Ο2 μειώθηκε σταδιακά, με παράλληλη αύξηση του CO2. Η αύξηση της θερμοκρασίας αποθήκευσης προκάλεσε σε γενικές γραμμές σημαντική απώλεια της συγκέντρωσης της χλωροφύλλης. Η συγκέντρωση των καροτενοειδών το φθινόπωρο δεν επηρεάστηκε από τη θερμοκρασία αποθήκευσης ανεξάρτητα από το επίπεδο Ν, ενώ υπό την επίδραση της αλατότητας παρατηρήθηκε μείωση στα χαμηλά επίπεδα αλατότητας και αύξηση στα υψηλά. Η συγκέντρωση της βιταμίνης C μειώθηκε το φθινόπωρο, κυρίως στις χαμηλές επεμβάσεις αζώτου και στην αλατότητα μέχρι τα 4 dS m-1, με την αύξηση της θερμοκρασίας αποθήκευσης. Ενώ η συγκέντρωση των ολικών φαινολικών ήταν υψηλότερη στα υψηλά επίπεδα Ν (300-450 ppm) στο στάδιο συγκομιδής το φθινόπωρο, κατά τη διάρκεια της αποθήκευεσης δεν παρατηρήθηκε διαφορά ανεξάρτητα από τη θερμοκρασία, αλλά υπό την επίδραση της χαμηλής αλατότητας (0-2 dS m-1) παρατηρήθηκε μείωση μετά την αποθήκευση στις μεταχειρίσεις 0-2 dS m-1 στα δύο πρώτα έτη. Η συγκέντρωση των νιτρικών δεν επηρεάστηκε από τη διάρκεια αποθήκευσης το φθινόπωρο, ενώ αυξήθηκε στα χαμηλά επίπεδα Ν την άνοιξη. Η συγκέντρωση των νιτρικών το φθινόπωρο μειώθηκε στους 10οC σε σχέση με τους 2 και 5οC, ενώ την άνοιξη δε παρατηρήθηκε σημαντική επίδραση της θερμοκρασίας σε κανένα επίπεδο αζωτούχου λίπανσης. Η συγκέντρωση των ανόργανων στοιχείων (χλώριο, νάτριο, κάλιο, ασβέστιο, μαγνήσιο, μαγγάνιο, ψευδάργυρος και σίδηρος) παρουσίασε αυξομειώσεις κατά τη διάρκεια της αποθήκευσης ανάλογα με τη θερμοκρασία, το επίπεδο αλατότητας και την εποχή σποράς. Επίδραση της υδατικής καταπόνησηςΗ υδατική καταπόνηση την άνοιξη προκάλεσε μείωση στην ανάπτυξη του άνηθου (βάρος, αριθμό φύλλων). Η συγκέντρωση της χλωροφύλλης αυξήθηκε στο WS 40, ενώ δεν παρατηρήθηκε μεταβολή στη συγκέντρωση των καροτενοειδών, της βιταμίνης C και των ολικών φαινολικών. Η αύξηση της υδατικής καταπόνησης προκάλεσε αύξηση στη ξηρά ουσία στο επίπεδο WS 60, ενώ στα στελέχη αυξήθηκε ανάλογα με την ένταση της καταπόνησης. Η συγκέντρωση των νιτρικών στα φύλλα αυξήθηκε στα επίπεδα WS 40 και WS 60 σε σχέση με το μάρτυρα, ενώ στα στελέχη η αύξηση ήταν σημαντική μόνο στο επίπεδο WS 60. Αντίθετα, η συγκέντρωση του χλωρίου και του νατρίου στα φύλλα μειώθηκε με την εφαρμογή της υδατικής καταπόνησης, όπως και η συγκέντρωση του καλίου (στο επίπεδο WS 60), ενώ στα στελέχη αυξήθηκε στο επίπεδο WS 40.Σύγκριση ποικιλιώνΣυγκρίνοντας την επίδραση του αζώτου και της αλατότητας σε πέντε ποικιλίες άνηθου (Bouquet, Diana, Dill, Dukat, Tetra) διαπιστώθηκε ότι ενώ οι ποικιλίες διέφεραν μεταξύ τους στην ανάπτυξη και τα ποιοτικά τους χαρακτηριστικά στις δυο εποχές, η ανταπόκρισή τους στην Ν-λίπανση και αλατότητα ήταν γενικά συγκρίσιμη επιτρέποντας έτσι το συμπέρασμα ότι η Dukat (που χρησιμοποιήθηκε σε όλα τα άλλα πειράματα) είναι μια τυπική ποικιλία άνηθου και τα αποτελέσματα που παρουσιάζονται είναι αντιπροσωπευτικά όχι μόνο της συγκεκριμένης ποικιλίας αλλά γενικότερα στον άνηθο κάτω από τις συνθήκες των πειραμάτων.Τελικό συμπέρασμαΑπό τα αποτελέσματα των πειραμάτων και λαμβάνοντας υπόψη τόσο την παραγωγή όσο και την ποιότητα του προϊόντος προκύπτει ότι ο άνηθος είναι ένα αρωματικό φυτό που αναπτύσσεται καλύτερα με αζωτούχο λίπανση 300 ppm Ν το φθινόπωρο και 150 ppm N την άνοιξη, ενώ είναι ανθεκτικό σε υψηλές συνθήκες αλατότητας (μέχρι 6 dS m-1). Δεν είναι όμως ανθεκτικό στην υδατική καταπόνηση, ειδικά σε συνθήκες υψηλής θερμοκρασίας. Η μετασυλλεκτική ζωή του άνηθου μπορεί να παραταθεί μέχρι και 2 εβδομάδες εάν αποθηκευτεί σε χαμηλές θερμοκρασίες (2οC) και εφόσον περιοριστεί η απώλεια νερού.
Σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν η μελέτη της επίδρασης της αζωτούχου λίπανσης, της υψηλής συγκέντρωσης αλάτων και της υδατικής καταπόνησης στην ανάπτυξη, την ποιότητα και τη μετασυλλεκτική συμπεριφορά του άνηθου σε δύο εποχές σποράς, καθώς επίσης και στην χημική σύσταση και απόδοση των αιθέριων ελαίων των φύλλων, των ανθέων και των καρπών του άνηθου. Επίδραση της αζωτούχου λίπανσηςMε την αζωτούχο λίπανση επιτυγχάνονται μεγαλύτερες αποδόσεις σε φυτικό υλικό (αύξηση νωπού βάρους και αριθμού φύλλων) χωρίς να συσσωρεύονται μεγάλες συγκεντρώσεις νιτρικού αζώτου στους φυτικούς ιστούς, μέχρι τα 300 ppm Ν το φθινόπωρο και 150 ppm N την άνοιξη. Η επίδραση της αζωτούχου λίπανσης ήταν θετική για τη συγκέντρωση της χλωροφύλλης, των καροτενοειδών και της βιταμίνης C μέχρι τα 300 ή 450 ppm Ν, ενώ είχε αρνητική επίδραση στη συγκέντρωση των ολικών φαινολικών στις μεταχειρίσεις με 300 και 450 ppm Ν το φθινόπωρο. H ισοραμνετίνη αποτελεί την κύρια μορφή φλαβονοειδών το φθινόπωρο και η κουαρσετίνη την άνοιξη. Το φθινόπωρο οι συγκεντρώσεις των κουαρσετίνη και ισοραμνετίνη μειώθηκαν σταδιακά με την αύξηση της αζωτούχου λίπανσης, ενώ την άνοιξη σημαντική μείωση σημειώθηκε μόνο στα 450 ppm N. Η συγκέντρωση των νιτρικών τόσο στα φύλλα όσο και στα στελέχη αυξήθηκε στα 300 και 450 ppm Ν ανεξάρτητα της εποχής σποράς, ενώ τα στελέχη εμφάνιζαν υψηλότερες τιμές από τα φύλλα στα κατώτερα επίπεδα αζώτου (50 και 150 ppm Ν) και τα φύλλα στα υψηλότερα (300 και 450 ppm Ν). Η ποσοτική ανάλυση των αιθέριων ελαίων έδειξε θετική επίδραση της εφαρμογής αζωτούχου λίπανσης και στις δύο εποχές σποράς. Η ποιοτική ανάλυση των αιθέριων ελαίων έδειξε ότι οι βασικές ουσίες στα φύλλα είναι οι α-φελλανδρένιο, ανηθοφουράνιο και π-κυμένιο. Το φθινόπωρο παρατηρήθηκε αύξηση της συγκέντρωσης του α-φελλανδρένιο και π-κυμένιο στα 300 και 450 ppm Ν αντίστοιχα, ενώ την άνοιξη υπήρξε αύξηση του π-κυμένιο. Επίδραση της αλατότηταςΗ αύξηση της αλατότητας προκάλεσε αύξηση του νωπού βάρους των φυτών, των φύλλων και των ανθικών στελεχών μέχρι τα 6 dS m-1 (αλλά με μείωση στα 8 dS m-1) ανεξάρτητα της εποχής σποράς. Το ποσοστό (%) άνθησης των φυτών την άνοιξη αυξανόταν με την αύξηση της εφαρμοζόμενης αλατότητας. Η συγκέντρωση της χλωροφύλλης στα φύλλα είτε δεν επηρεάστηκε είτε αυξήθηκε με την αύξηση της αλατότητας το φθινόπωρο, ενώ την άνοιξη είτε δεν επηρεάστηκε είτε μειώθηκε. Η συγκέντρωση της βιταμίνης C αυξήθηκε το φθινόπωρο με την εφαρμογή της αλατότητας και την άνοιξη του 2ου έτους. Η συγκέντρωση των καροτενοειδών το φθινόπωρο, δεν επηρεάστηκε από την αύξηση της αλατότητας, αλλά την άνοιξη μειώθηκε στα επίπεδα των 4 και 6 dS m-1. Η συγκέντρωση των ολικών φαινολικών το φθινόπωρο και την άνοιξη αυξήθηκε στα 2 dS m-1 σε σχέση με το μάρτυρα, ενώ το φθινόπωρο μειώθηκε στα επίπεδα των 4-6 dS m-1. Η συγκέντρωση της κουαρσετίνης μειώθηκε με την αύξηση της αλατότητας την άνοιξη, ενώ το φθινόπωρο η συγκέντρωση της καμφερόλης αυξήθηκε στα 8 dS m-1. Η συγκέντρωση του νατρίου και του χλωρίου ήταν αυξημένη στα 6-8 dS m-1 σε σχέση με τις χαμηλότερες επεμβάσεις αλατότητας ανεξάρτητα από την εποχή, ενώ η συγκέντρωση του καλίου, σιδήρου, μαγγανίου και ψευδάργυρου στο μίσχο και το έλασμα είτε μειώθηκε είτε δεν επηρεάστηκε από την αύξηση της αλατότητας στις δυο εποχές σποράς. Σε αντίθεση, η συγκέντρωση του ασβεστίου και του μαγνησίου μειώθηκε στο μίσχο με την αύξηση της αλατότητας, ενώ στο έλασμα παρατηρήθηκε αύξηση στα 2 dS m-1.Η απόδοση των αιθέριων ελαίων στο έλασμα του άνηθου το φθινόπωρο δεν επηρεάστηκε από την αύξηση της αλατότητας, ενώ στα άνθη παρατηρήθηκε αύξηση με την εφαρμογή της αλατότητας σε σχέση με το μάρτυρα. Την άνοιξη φαίνεται μια αύξηση της απόδοσης των αιθέριων ελαίων στο έλασμα στα 4,5 dSm-1 και στα άνθη στα 1,5-4,5 dSm-1. Η ποιοτική ανάλυση των αιθέριων ελαίων στο έλασμα έδειξε ότι οι περισσότερες ουσίες αυξήθηκαν στις μεταχειρίσεις 4 και 6 dS m-1, ενώ το ανηθοφουράνιο μειώθηκε. Αντίθετα, στα άνθη η αύξηση της αλατότητας στα 4 και 6 dS m-1 προκάλεσε μείωση της συγκέντρωσης των ουσιών α-πινένιο, α-φελλανδρένιο και ανηθοφουράνιο αλλά αύξηση της καρβόνης.Ποιοτικά χαρακτηριστικά κατά την αποθήκευσηΑπό τη μελέτη της μετασυλλεκτικής συμπεριφοράς του άνηθου προέκυψε ότι η αποθήκευσή του σε διαπερατό πλαστικό τύπου “Cling” δεν ήταν εμπορικά αποδεκτή καθώς η απώλεια βάρους έφτανε την πρώτη εβδομάδα το 32% και τη δεύτερη εβδομάδα το 51%. Αντίθετα, στο αδιαπέραστο πλαστικό η απώλεια βάρους δεν ξεπερνούσε το 15% τη πρώτη εβδομάδα και το 17% τη δεύτερη εβδομάδα.Η σύνθεση της ατμόσφαιρας στις συσκευασίες με αδιαπέραστο πλαστικό επηρεάστηκε, καθώς το Ο2 μειώθηκε σταδιακά, με παράλληλη αύξηση του CO2. Η αύξηση της θερμοκρασίας αποθήκευσης προκάλεσε σε γενικές γραμμές σημαντική απώλεια της συγκέντρωσης της χλωροφύλλης. Η συγκέντρωση των καροτενοειδών το φθινόπωρο δεν επηρεάστηκε από τη θερμοκρασία αποθήκευσης ανεξάρτητα από το επίπεδο Ν, ενώ υπό την επίδραση της αλατότητας παρατηρήθηκε μείωση στα χαμηλά επίπεδα αλατότητας και αύξηση στα υψηλά. Η συγκέντρωση της βιταμίνης C μειώθηκε το φθινόπωρο, κυρίως στις χαμηλές επεμβάσεις αζώτου και στην αλατότητα μέχρι τα 4 dS m-1, με την αύξηση της θερμοκρασίας αποθήκευσης. Ενώ η συγκέντρωση των ολικών φαινολικών ήταν υψηλότερη στα υψηλά επίπεδα Ν (300-450 ppm) στο στάδιο συγκομιδής το φθινόπωρο, κατά τη διάρκεια της αποθήκευεσης δεν παρατηρήθηκε διαφορά ανεξάρτητα από τη θερμοκρασία, αλλά υπό την επίδραση της χαμηλής αλατότητας (0-2 dS m-1) παρατηρήθηκε μείωση μετά την αποθήκευση στις μεταχειρίσεις 0-2 dS m-1 στα δύο πρώτα έτη. Η συγκέντρωση των νιτρικών δεν επηρεάστηκε από τη διάρκεια αποθήκευσης το φθινόπωρο, ενώ αυξήθηκε στα χαμηλά επίπεδα Ν την άνοιξη. Η συγκέντρωση των νιτρικών το φθινόπωρο μειώθηκε στους 10οC σε σχέση με τους 2 και 5οC, ενώ την άνοιξη δε παρατηρήθηκε σημαντική επίδραση της θερμοκρασίας σε κανένα επίπεδο αζωτούχου λίπανσης. Η συγκέντρωση των ανόργανων στοιχείων (χλώριο, νάτριο, κάλιο, ασβέστιο, μαγνήσιο, μαγγάνιο, ψευδάργυρος και σίδηρος) παρουσίασε αυξομειώσεις κατά τη διάρκεια της αποθήκευσης ανάλογα με τη θερμοκρασία, το επίπεδο αλατότητας και την εποχή σποράς. Επίδραση της υδατικής καταπόνησηςΗ υδατική καταπόνηση την άνοιξη προκάλεσε μείωση στην ανάπτυξη του άνηθου (βάρος, αριθμό φύλλων). Η συγκέντρωση της χλωροφύλλης αυξήθηκε στο WS 40, ενώ δεν παρατηρήθηκε μεταβολή στη συγκέντρωση των καροτενοειδών, της βιταμίνης C και των ολικών φαινολικών. Η αύξηση της υδατικής καταπόνησης προκάλεσε αύξηση στη ξηρά ουσία στο επίπεδο WS 60, ενώ στα στελέχη αυξήθηκε ανάλογα με την ένταση της καταπόνησης. Η συγκέντρωση των νιτρικών στα φύλλα αυξήθηκε στα επίπεδα WS 40 και WS 60 σε σχέση με το μάρτυρα, ενώ στα στελέχη η αύξηση ήταν σημαντική μόνο στο επίπεδο WS 60. Αντίθετα, η συγκέντρωση του χλωρίου και του νατρίου στα φύλλα μειώθηκε με την εφαρμογή της υδατικής καταπόνησης, όπως και η συγκέντρωση του καλίου (στο επίπεδο WS 60), ενώ στα στελέχη αυξήθηκε στο επίπεδο WS 40.Σύγκριση ποικιλιώνΣυγκρίνοντας την επίδραση του αζώτου και της αλατότητας σε πέντε ποικιλίες άνηθου (Bouquet, Diana, Dill, Dukat, Tetra) διαπιστώθηκε ότι ενώ οι ποικιλίες διέφεραν μεταξύ τους στην ανάπτυξη και τα ποιοτικά τους χαρακτηριστικά στις δυο εποχές, η ανταπόκρισή τους στην Ν-λίπανση και αλατότητα ήταν γενικά συγκρίσιμη επιτρέποντας έτσι το συμπέρασμα ότι η Dukat (που χρησιμοποιήθηκε σε όλα τα άλλα πειράματα) είναι μια τυπική ποικιλία άνηθου και τα αποτελέσματα που παρουσιάζονται είναι αντιπροσωπευτικά όχι μόνο της συγκεκριμένης ποικιλίας αλλά γενικότερα στον άνηθο κάτω από τις συνθήκες των πειραμάτων.Τελικό συμπέρασμαΑπό τα αποτελέσματα των πειραμάτων και λαμβάνοντας υπόψη τόσο την παραγωγή όσο και την ποιότητα του προϊόντος προκύπτει ότι ο άνηθος είναι ένα αρωματικό φυτό που αναπτύσσεται καλύτερα με αζωτούχο λίπανση 300 ppm Ν το φθινόπωρο και 150 ppm N την άνοιξη, ενώ είναι ανθεκτικό σε υψηλές συνθήκες αλατότητας (μέχρι 6 dS m-1). Δεν είναι όμως ανθεκτικό στην υδατική καταπόνηση, ειδικά σε συνθήκες υψηλής θερμοκρασίας. Η μετασυλλεκτική ζωή του άνηθου μπορεί να παραταθεί μέχρι και 2 εβδομάδες εάν αποθηκευτεί σε χαμηλές θερμοκρασίες (2οC) και εφόσον περιοριστεί η απώλεια νερού.
scite is a Brooklyn-based organization that helps researchers better discover and understand research articles through Smart Citations–citations that display the context of the citation and describe whether the article provides supporting or contrasting evidence. scite is used by students and researchers from around the world and is funded in part by the National Science Foundation and the National Institute on Drug Abuse of the National Institutes of Health.
Contact Info
customersupport@researchsolutions.com
10624 S. Eastern Ave., Ste. A-614
Henderson, NV 89052, USA
Product
Resources
Copyright © 2024 scite LLC. All rights reserved.
Made with 💙 for researchers
Part of the Research Solutions Family.
