Social Policy Practices of Municipalities within the Context of Social State: The Case of Manisa Metropolitan Municipality

Abstract

Yürütme açısından ve mali açıdan özerkliğe sahip olan belediyeler, öncelikle belirli belediye sınırları içinde yaşayan sakinlerin ve toplulukların ihtiyaçlarını karşılamak için kurulmuş kamu hukukuna tabi kurumlardır. Belediyelerin karar organları seçim yoluyla oluşturulur. Sosyal politikaları yerel düzeyde başarıyla yürüten belediyeler literatürde genellikle "sosyal belediyecilik" kavramıyla araştırılmaktadır. Sosyal belediyecilik odaklı belediyeler, toplulukların barınma, eğitim, sağlık, yoksulluk, işsizlik ve çevre ile ilgili sorunlarını yönetmek ve ortadan kaldırmak için çeşitli sosyal hizmetler ve programlar sunmaktadır. Sosyal belediyeciliği uygulamaya alan belediye idareleri kadınlar, çocuklar, gençler, yaşlılar ve engellilerden oluşan dezavantajlı guruplara özellikle daha fazla önem vermektedirler. Türkiye'de son zamanlarda sosyal belediyecilik alanında önemli gelişmeler gözlenebilmektedir. Dolayısıyla bu çalışmanın temel amaçlarından biri sosyal belediyeciliği bir kavram olarak sunmak ve bu konuda en iyi uygulamaları sergilemektir. Çalışma daha sonra Manisa Büyükşehir Belediyesi'nin sosyal belediyecilik çerçevesinde değerlendirilebilecek hizmetlerini ortaya koymaya ve analiz etmeye geçecektir.