“…Sosyal medya kullanımının, günümüzdeki çocukların ve ergenlerin en yaygın faaliyetleri arasında olması (O'Keeffe, 2011), beraberinde problemli internet kullanımı sorununu ortaya çıkarmaktadır (Günlü & Ceyhan, 2017). Sosyal medya kullanım süresi arttıkça genç yetişkinlerde depresyon (Lin et al, 2016;Moreno et al, 2011;Sarıçam, Tarhan, & Soyuçok, 2015), anksiyete (Seabrook, Kern, & Rickard, 2016;Vannucci, Flannery, & Ohannessian, 2017), stres (Nabi, Prestin, & So, 2013;Rus & Tiemensma, 2017), ruminasyon (Davila et al, 2012;Shaw, Timpano, Tran, & Joormann, 2015), uyku bozukluğu (Levenson et al, 2016;Tavernier & Willoughby, 2014), sosyal kaygı (Chiou, Lee, & Liao, 2015;Dobrean & Păsărelu, 2016;Sarıçam et al, 2015), narsizim (Andreassen, Pallesen, & Griffiths, 2017), kıskançlık (Appel, Crusius, & Gerlach, 2015;Tandoc, Ferrucci, & Duffy, 2015), akademik başarısızlık (Owusu-Acheaw & Larson, 2015) gibi duygu, davranış ve kişilik bozukluklarının görülme olasılığı artmaktadır. Bununla birlikte yine sosyal medya kullanımının artması ergenlerde benlik saygılarının düşmesine (Hawi & Samaha, 2016), olumsuz benlik imajı oluşmasına (Dumitrache, Mitrofan & Petrov, 2012), ruhsal sağlık problemlerine (Best, Manktelow, & Taylor, 2014;Frost & Rickwood, 2017;Saraji & Fini, 2017;Sarıçam, Yaman, & Çelik, 2016, Wegmann, Stodt, & Brand, 2015, akademik başarısızlığa (Ahn, 2011;Owusu-Acheaw, & Laron, 2015), kortizol eksikliğine (Morin-Major et al, 2016) sebep olabilmektedir.…”