“…Rölâtivist bireyler evrensel ahlak kurallarına uyumu ve bu kuralların oluşturulmasını reddederler (Forsyth, 1980:186) (Özler & Mercan, 2010). Ang (2000), makyavelizmi kendi bireysel başarı ve çıkarları için, diğer insanları kullanan bir kişilik özelliği olarak tanımlarken (Ang, 2000:48), Sungur makyavelizmi, amaca ulaşmak için, amaca giden yolda ortaya çıkan her türlü yasal, ahlaki ve etik zorunlulukları ve engelleri görmezden gelme durumu olarak tanımlanmaktadır (Sungur, 2017(Sungur, :1362. Literatürde yapılan çalışmalar incelendiğinde, makyavelist bireylerin bireysel kazanç sağlamak uğruna, yalan söylemeye (Ross & Robertson, 2000;Geis & Moon, 1981), hile yapmaya (Flynn, Reichard & Slane, 1987) ve çalmaya (Harrell & Hartnagel, 1976) meyilli olduklarına dair çalışmalar olduğu görülmektedir.…”