Si̇nefi̇lleri̇n Beğeni̇ Terci̇hleri̇: Toplumsal Ayrim Ölçeği̇nde Bi̇r Değerlendi̇rme

Abstract

Sinefil kavramı filmleri seven film izlemeye ilgi duyan kimseler için kullanılan bir kavram olmakla sınırlı değildir. Filmler kurulan ilişkinin izleyicinin hayatının geneline yayılan, filmlerle düşünen, film topluluklarında sosyalleşen, yorumlarını ve görüşlerini dijital araçlar yoluyla diğer insanlarla paylaşan bireyi tanımlar. Dijital çağın etkisini arttırmasıyla beraber bu kişiler yeni seyir pratiklerini deneyimledikleri görülmektedir. Yeni medya araçlarının kullanımı sinefil kavramını dönüştürerek farklı bağlamlarda ele alınmasına sebebiyet vermektedir. Bu noktada, tarihsel bağlamda yeni ve klasik olarak sınıflandırılan sinefillerin kendilerine özgü beğeni pratikleri geliştirdikleri söylenebilir. Bu noktada, sosyolojik özne olarak ele alınan sinefillerin oluşturdukları sinemasal beğeni tercihleri irdelenerek film tercihlerinin nasıl konumlandırıldığı sorgulanmaktır. Pierre Bourdieu’nun kavram haritası kullanılarak, sinefillerin sinematik alandaki beğeni örüntüleri incelenmeye çalışılmaktadır. Yöntem olarak, derinlemesine görüşme yapılması tercih edilen bu çalışmada, sinefillik deneyimi bir tür durum araştırması olarak ele alınmıştır. Altı klasik dönem altı yeni dönem sinefilisine karşılık gelen katılımcılarla görüşmeler düzenlenmiştir. Bu görüşmeler neticesinde katılımcıların film izleme tercihlerinin çok geniş bir izleme perspektif sahip olduğu ve birçok alanı ve türü kapsayan çok boyutlu bir yapıya sahip olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca, sinema ile ilişkilenme biçimlerine göre betimlenen sinefilliğin, yeni ve klasik ayrımlarının muğlaklaştığı, birbirinin yerine geçtiği görülmüştür.