Bu çalışmanın amacı, spastik ve diskinetik tip serebral palsili (SP) çocuklarda oromotor özelliklerin ve eşlik eden faktörlerin salivasyona etkisini incelemekti. Yöntem: Çalışmamıza 20 SP'li çocuk (SP Grubu) ve 10 sağlıklı çocuk (kontrol grubu) dâhil edildi. Ana çalışma grupları; SP(+) (salya kontrol problemi olan SP'li çocuklar) ve SP(-) (salya kontrol problemi olmayan SP'li çocuklar) şeklinde isimlendirildi ve bu gruplarda 10'ar kişi yer aldı. Alt gruplar, beşer kişiden oluşmak üzere S(+) (salya kontrol problemi olan spastik SP'li çocuklar), S(-) (salya kontrol problemi olmayan spastik SP'li çocuklar), D(+) (salya kontrol problemi olan diskinetik SP'li çocuklar) ve D(-) (salya kontrol problemi olmayan diskinetik SP'li çocuklar) olarak ayrıldı. Tüm olgulara Kaba Motor Fonksiyon Sınıflama Sistemi (GMFCS), Salya Kontrol Problemi Şiddet ve Sıklık Skalası (DSFS), salya akış oranı tespiti için sünger testi, Yutma Yeteneği ve Fonksiyonu Değerlendirmesi (SAFE) ve Pediatrik Özürlülük Değerlendirmesi (PEDI) uygulandı. Sonuçlar: Salya akış oranları bakımından gruplar arasında anlamlı bir fark bulunmadı (p>0,05). SAFE düzeyleri, GMFCS düzeyleri ve PEDI puanları bakımından, salya kontrol problemi olmayanların lehine gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulundu (p<0,05). Ölçülen parametrelerin salya akış oranları ile arasında anlamlı bir ilişki bulunmadı (p>0,05). Tartışma: Spastik ve diskinetik tip SP'li çocuklarda oral motor özellikler saliva akış oranlarına etki etmezken, orofarengeal yutma becerilerinin salya kontrolü üzerinde önemli olduğu görüldü. Salya kontrol problemi olan çocuklar günlük yaşam becerilerinde daha çok zorlanmaktaydı.