Shifting to a non-vitamin K antagonist oral anticoagulation agent from vitamin K antagonist in atrial fibrillation

Fosbøl, Emil Loldrup; Vinding, Naja Emborg; Lamberts, Morten; Stærk, Laila; Gundlund, Anna; Gadsbøll, Kasper; Køber, Lars; Gislason, Gunnar; Olesen, Jonas Bjerring

doi:10.1093/europace/eux193

Cited by 24 publications

(36 citation statements)

References 20 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…I SCHEMATY KONTYNUOWANIA LECZENIA ZA POMOCĄ NOAC Obecnie, gdy są dostępne 4 preparaty NOAC dawkowane w różny sposób w różnych wskazaniach, z różnymi kryteriami zmiany dawek, odpowiednie dobranie dawki jest skomplikowane i stanowi jedno z podstawowych wyzwań w codziennej praktyce i indywidualizacji terapii [19][20][21][22][23]. Zmniejszanie dawki NOAC zaleca się przede wszystkim jedynie według schematów redukcji dawek opracowanych i zbadanych w dużych badaniach klinicznych III fazy.…”

Section: Praktyczne Zasady Rozpoczynaniaunclassified

The 2018 European Heart Rhythm Association Practical Guide on the use of non-vitamin K antagonist oral anticoagulants in patients with atrial fibrillation: executive summary

Steffel¹,

Verhamme²,

Potpara³

et al. 2018

Kardiol Pol

134

187

View full text Add to dashboard Cite

Poniższy tekst jest streszczeniem drugiej aktualizacji oryginalnego praktycznego przewodnika opublikowanego w 2013 roku. Leki przeciwkrzepliwe niebędące antagonistami witaminy K (NOAC) stanowią cenną alternatywę dla antagonistów witaminy K (VKA) w zapobieganiu udarom u pacjentów z migotaniem przedsionków (AF) i uznano je za leki preferowane, szczególnie dla osób rozpoczynających leczenie przeciwkrzepliwe. Zarówno lekarze, jak i pacjenci przyzwyczajają się do ich stosowania w praktyce klinicznej, istnieje jednak wiele nierozwiązanych kwestii dotyczących optymalnego stosowania tych leków w określonych sytuacjach klinicznych. Europejskie Stowarzyszenie Zaburzeń Rytmu Serca (EHRA, European Heart Rhythm Association) podjęło się koordynacji opracowania jednolitego sposobu komunikowania się z lekarzami na temat stosowania różnych preparatów NOAC. Grupa określiła 20 tematów zawierających konkretne scenariusze kliniczne, w odniesieniu do których sformułowano praktyczne wskazówki na podstawie dostępnych dowodów. Do problemów klinicznych należą: 1) odpowiednia kwalifikacja pacjentów do leczenia; 2) praktyczne schematy rozpoczynania oraz monitorowania terapii za pomocą NOAC; 3) zagwarantowanie przestrzegania zaleceń przyjmowania doustnych leków przeciwkrzepliwych; 4) zmiana schematów leczenia przeciwkrzepliwego; 5) farmakokinetyka oraz interakcje lekowe; 6) stosowanie NOAC u osób z przewlekłą chorobą nerek i zaawansowaną chorobą wątroby; 7) sposoby pomiaru efektu przeciwkrzepliwego NOAC; 8) pomiar stężenia NOAC w surowicy: rzadkie wskazania, środki ostrożności, potencjalne "pułapki"; 9) postępowanie w przypadku pomyłki w dawkowaniu; 10) postępowanie w przypadku (podejrzenia) przedawkowania bez krwawienia lub badania krzepnięcia wskazujące na potencjalne ryzyko krwawienia; 11) postępowanie w przypadku krwawienia w trakcie terapii za pomocą NOAC; 12) postępowanie u pacjentów poddanych planowym zabiegom chirurgicznym, procedurom inwazyjnym czy ablacji; 13) postępowanie u pacjentów wymagających pilnej interwencji chirurgicznej; 14) pacjenci z AF oraz chorobą wieńcową; 15) unikanie pomyłek w dawkowaniu NOAC w różnych wskazaniach; 16) kardiowersja u pacjenta leczonego NOAC; 17) AF u pacjentów z ostrym udarem mózgu leczonych NOAC; 18) NOAC w sytuacjach szczególnych; 19) leczenie przeciwkrzepliwe w przypadku AF u pacjentów z nowotworami złośliwymi; 20) optymalizacja leczenia za pomocą VKA. Dodatkowe informacje oraz materiały do pobrania, jak również karty leczenia przeciwkrzepliwego w kilku językach można znaleźć na stronie internetowej EHRA (www.NOACforAF.eu).

show abstract

Section: Praktyczne Zasady Rozpoczynaniaunclassified

The 2018 European Heart Rhythm Association Practical Guide on the use of non-vitamin K antagonist oral anticoagulants in patients with atrial fibrillation: executive summary

Steffel¹,

Verhamme²,

Potpara³

et al. 2018

Kardiol Pol

134

187

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…In Denmark, only 11.5 % out of 7,276 AF patients on VKA (mean age of 76 years.) switched to NOAC over 16 months in years 2011/2012 (15) and only 29.6 % of 62,065 patients did so over a longer period of 52 months between 2011-2015 while subjects who were shifted from a VKA to NOAC were more likely to be younger (16). Even in the years 2011-2016, VKAs were the choice in 38.5 % of AF patients in whom oral anticoagulant therapy was initiated (17).…”

Section: Discussionmentioning

confidence: 99%

Traditional thromboprophylaxis in elderlies with atrial fibrillation: What we can achieve in real life

M¹,

Németh²,

Drobná³

et al. 2019

BLL

View full text Add to dashboard Cite

OBJECTIVES: To investigate real-world data on warfarinisation rates and results in the elderly patients with atrial fi brillation (AF). BACKGROUND: AF is the most frequent arrhythmia in the elderlies with considerable risk of devastating stroke-related consequences. Guidelines prefer non-vitamin K antagonist oral anticoagulants (NOAC) to warfarin for thromboprophylaxis. Nevertheless, warfarin is still widely used, even if it is challenging, especially in polymorbid elderlies, to achieve the therapeutic international normalised ratio (INR). There are only scarce real-world data on INR in warfarinised elderly AF patients. METHODS: The study was based on multicentric observational Slovak audit of atrial fi brillation in seniors (SAFIS) performed on 4,252 hospitalised AF patients aged over 64 years (mean age 80.9 yrs.). INR data from warfarinised patients were analysed (955 at admission and 870 at discharge). RESULTS: At hospital admission and discharge, the warfarin medication rates were 22.6 % and 23.5 %, respectively, INR lower than 2 was present in 41.8 % and 30.6 % of patients, respectively, and INR higher than 3 was in 27.0 % and 7.7 %, respectively and altogether, 68.8 % and 38.3 % of warfarinised patients, respectively, were out of therapeutic range. CONCLUSION: Warfarin is still frequently used in the elderlies with AF, but the success rates are unsatisfactory in a huge number of patients. It is urgent to improve seniors' access to NOAC (Fig. 2, Ref. 34).

show abstract

“…Fewer drug‐drug interactions and fixed daily doses have made NOACs easy to prescribe and monitor. Without going into the details of their merits and demerits, there is evidence of an increasing shift to the clinical use of these expensive NOACs . Therefore, in advanced economies which can support the cost of NOACs, pharmacogenetics of warfarin may well become of academic interest only.…”

Section: What Is New and Conclusionmentioning

confidence: 99%

Genotype‐guided warfarin therapy: Still of only questionable value two decades on

Shah

2020

J Clin Pharm Ther

View full text Add to dashboard Cite

What is known and objective: Despite an apparently sound pharmacological basis, clinical studies of genotype-guided warfarin dosing have yielded mixed and conflicting results, leading to reluctance in its clinical implementation. The objective of this critique is to re-evaluate key warfarin pharmacogenetic studies with a view to explaining why this may be so. Methods:Major widely-cited warfarin pharmacogenetic studies as well as recent meta-analyses were identified and a critical analysis of these was undertaken to identify factors that may account for poor clinical implementation of pre-treatment genotyping. Results and discussion: Critical examination of major warfarin pharmacogenetic studies identified a number of methodological concerns such as marked variations in study designs with different variously-defined measures of outcome. Genotype testing involved only a limited number of CYP2C9/VKORC1 alleles. Claims of benefits of genotyping are based almost exclusively on INR-related parameters which are known to be highly time-labile and of limited value in predicting clinical risk orbenefit. This is evidenced by lack of any significant effect of genotyping on rates of bleeding or thromboembolic events. Neither have the effects of potential phenoconversion or medication non-adherence in study populations been adequately investigated. Although the effect of ethnicity/race is now better characterised, studies lack the power to determine whether any benefits claimed are indication-sensitive. What is new and conclusion:Since 60% of inter-individual variability in warfarin dose/ response is due to other factors (many of which are non-genetic), expectations of eliminating this variability simply by CYP2C9/VKORC1 genotyping are over-optimistic and efforts cost-ineffective. Real-world studies have not always corroborated trialsbased claims of clinical benefit. It is time to consider redirecting scarce resources away from the study of warfarin pharmacogenetics to pharmacogenetic research of potentially greater clinical relevance.

show abstract

Shifting to a non-vitamin K antagonist oral anticoagulation agent from vitamin K antagonist in atrial fibrillation

Abstract: In a contemporary setting among VKA-experienced NVAF patients; VKA is still prevalent although about 30% by December 2015 had shifted to a NOAC.

Cited by 24 publications

References 20 publications

The 2018 European Heart Rhythm Association Practical Guide on the use of non-vitamin K antagonist oral anticoagulants in patients with atrial fibrillation: executive summary

The 2018 European Heart Rhythm Association Practical Guide on the use of non-vitamin K antagonist oral anticoagulants in patients with atrial fibrillation: executive summary

Traditional thromboprophylaxis in elderlies with atrial fibrillation: What we can achieve in real life

Genotype‐guided warfarin therapy: Still of only questionable value two decades on

Contact Info

Product

Resources

About