Juvenil idiopatik artrit (JİA) çocukluk çağının en sık görülen romatolojik hastalığıdır. Kısa ve uzun dönemde ciddi morbiditelere yol açabilir. JİA'da hastalık aktivasyonu klinik değerlendirme ve inflamasyonun bilinen belirteçleri ile gösterilebilir. Ancak günümüz pratiğinde bu iki parametre her zaman birbiri ile uyum içerisinde olmamakta, bu durumda da özellikle tedavinin planlanmasında ve izleminde zorluklara yol açmaktadır. Bu çalışma ile amacımız interlökin-1β (İL-1β), interlökin-6 (İL-6), tümör nekrozitan faktör alfa (TNF-α)'nın oligoartiküler JİA'da hastalık aktivitesini göstermede kullanılabilirliğini araştırmaktır.
Gereç veYöntemler: Yeni tanı almış 13 oligoartiküler JİA hastası ve 8 sağlıklı kontrol çalışmaya dâhil edildi. Hastaların başvurularında ve inaktif dönemlerinde İL-1β, TNF-α ve İL-6 düzeyleri bakıldı. Hastaların aktivite ve yaşam kalitesi ölçümleri için JADAS-27 (Juvenile Arthritis Disease Activity Score) ve JAQQ (Juvenile Arthritis Quality of Life Questionnaire) kullanıldı.Bulgular: Hastaların aktif dönemlerinde bakılan İL-6, İL-1β ve TNF-α düzeyleri ile inaktif dönem ve kontrol grubu arasında anlamlı farklılık saptanmadı. Hastaların ilk başvurularındaki JADAS-27 skorları ile inaktif dönemdeki JADAS-27 skorları karşılaştırıldığında inaktif dönemde skorda anlamlı azalma olduğu saptandı (p=0.02). Hastaların JAQQ puanları karşılaştırıldığında ise gruplar arasında anlamlı farklılık saptanmadı (p=0.382). JADAS-27 puanları >10 ve ≤ 10 olanların sitokin düzeyleri karşılaştırıldığında, düşük puana sahip hastalarda İL-1β düzeyi anlamlı olarak düşük saptandı. İL-6 ve TNF-α düzeyleri için ise fark anlamlı bulunmadı.Sonuç: Juvenil idiopatik artrit hastalarında aktivasyonun ve remisyonun değerlendirilmesi için çeşitli laboratuvar değerleri ve aktivite skorları kullanılmaktadır. Sonuçlarımız ve literatür ışığında bakıldığında oligoartiküler JİA hastalarında sitokin düzeylerinin hastalık izlem ve aktivitesininin değerlendirilmesinde kullanılabilirliği kısıtlıdır.