Serious games: Theory in anthropology since the 1980s

Abstract

Ozbiljne igre: Teorija u antropologiji posle 1980-ih 1 Apstrakt: U tekstu se kritički razmatra razvoj savremenih antropoloških teorija u svetu, pre svega nakon ključnog rada koji je objavila Ortner (1984), kao i knjige sa simpozijuma Pisanje kultura (Clifford and Marcus 1986). Polazeći od teorije prakse Sherry Ortner, autor daje osnovne elemente za razumevanje i interpretaciju nekoliko teoretskih pravaca koji su odlučujuće uticali na razvoj antropologije u poslednjih nekoliko decenija, sa posebnim naglaskom na upotrebu koncepta kulture. Period posle 1980-ih je ujedno i period znatno veće vidljivosti drugih antropoloških tradicija, izvan tradicionalnih "centara". Jedan deo ovih tradicija, zajedno sa određenim neo-marksističkim modifikacijama, kao i intervencijama predstavnika "dekonstrukcije" (pre svega u Francuskoj), dodatno su uticali na preispitivanja u savremenoj antropologiji koja postepeno kulminiraju u onome što neki nazivaju "ontološkim zaokretom" -a koji njegovi predstavnici shvataju kao nastavak teorije prakse. Autor ukazuje na neke implikacije ovog "zaokreta", kao i na činjenicu da se ovako shvaćena antropologija opasno približava domenu pseudo-nauke.Ključne reči: antropološke teorije, ontološki zaokret, relativizam, partikularizam, etnološke teorije, istorija antropologije Osnovni cilj ovog rada je kritičko izlaganje i preispitivanje antropoloških teorija koje se razvijaju u poslednje tri decenije. Ono što karakteriše ovaj istorijski period je ubrzani razvoj u više oblasti ljudskog života, a u akademskim raspravama o nauci poslednje decenije su donele ustanovljavanje onoga što se naziva "studije nauke i tehnologije" (science and technology studies ili STS).1 U vreme pisanja ovog teksta, njegov autor je bio angažovan na projektu "Društvene transformacije u procesu evropskih integracija -multidisciplinarni pristup" (III 47010), koji finansira Ministarstvo prosvete i nauke Republike Srbije. Tekst je napisan za vreme istraživačkog boravka na Max Planck institutu za socijalnu antropologiju u Halleu, uz podršku stipendije DAAD vlade SR Nemačke.Stavovi i opservacije izneseni u tekstu ni na koji način ne odražavaju stavove DAAD, niti Max Planck Instituta za socijalnu antropologiju.