Self-Compassion, Mindful Eating, Eating Attitudes and Wellbeing

Abstract

Background: Mindful eating behaviour and self-compassion have been individually shown to contribute to healthy eating. Evidence suggests that they may interact and that interaction may increase our understanding of eating behaviour. Aims: The aim of the current study was to explore the relationship between mindful eating, self-compassion, healthy / unhealthy weight, eating disorder and wellbeing in a sample of university students Methods: An online survey using questionnaire data collection in a sample of 349 students (105 males and 244 females). Variables measured included body mass index (BMI), mindful eating, eating attitudes, self-compassion and mental wellbeing. Results: Regression and path analysis show mindful eating and self-compassion to individually and interaction predict eating attitudes and wellbeing. BMI was shown to have a curvilinear relationship with mindful eating, self-compassion and wellbeing with both the underweight and obese reporting lower self-compassion, less mindful eating, lower wellbeing and more likely to exhibit disordered eating. Conclusions: These results indicate that self-compassion and mindful eating behaviour might be usefully targeted in interventions to prevent both obesity and eating disorder.

The Role of Self Compassion and Mindful Eating in Predicting Eating Attitudes: A Comparatative Study

“…Aşırı ya da yetersiz gıda alımını içerebilen yeme bozukluklarının (Patrick, 2002), erkeklere oranla kadınlarda daha fazla görüldüğü bilinmektedir (Morrison, 2017;Keel ve Klump, 2003). Yeme tutumundaki bozulmalar ve değişimler süreğen bir örüntü kazandığında yeme bozuklukları gelişimine zemin hazırlamaktadır (Shaw ve Cassidy, 2020;Karadağ ve ark., 2016;Cordero ve Israel, 2009). Toplumdaki güzel anlayışının kişiler üzerinde ideal olarak hedeflenen ağırlığa ulaşmak için diyet yapmak ve kilo vermek ile ilgili riskli yeme davranışlarına neden olduğu bilinmektedir (Bozan, 2009).…”

“…Kilo ile ilgili toplum baskısının beden memnuniyetsizliğine yol açarak, genellikle sağlıksız diyet davranışına neden olduğu (Güzey, 2014) ve yeme bozukluğu tanısına sahip pek çok bireyin kilo vermek için diyet yapma öyküsüne sahip olduğu dikkat çekmektedir (Pekcan ve ark., 2008). Bozulmuş yeme tutumlarıyla ilişkili faktörlerin belirlenmesinin, yeme bozukluğunun önlenmesinde önemli bir yeri olduğu bilinmektedir (Shaw ve Cassidy, 2020;Albertson ve ark., 2014). Bu nedenle, kısıtlı yeme davranışı ile kilo vermek için kontrolün aktif olduğu diyetisyene giden örneklem grubunun risk grubu olarak değerlendirilmesi ve bu gruba özgü araştırmalar yapılması gerekmektedir.…”

“…Tüm çevresel koşulları göz ardı ederek o anki duygu durumunun farkında olup, yenilen besine dair herhangi bir yargıda bulunmadan, açlık-tokluk durumuna dair değişiklikleri fark edip sadece tüketilen besine odaklanmaktır (Özkan ve Bilici, 2018;Baer ve ark., 2005). Literatüre son yıllarda kazandırılan yeme farkındalığı kavramı ile yeme tutumlarıyla ilişkisine dair çalışmaların artış gösterdiği dikkat çekmektedir (Shaw ve Cassidy, 2020;Köse ve ark., 2016;Robinson ve ark., 2013).…”

“…Yapılan bu çalışmalar, yeme farkındalığının, yeme tutumlarındaki bozulmalar ile yakından ilişki olduğuna dikkat çekmektedir (Messer ve ark., 2021;Shaw ve Cassidy, 2020).…”

“…Öz anlayışın, bedene ilişin olumsuz değerlendirmeleri azalttığı, yeme davranışlarında daha işlevsel tutumları arttırdığı ifade edilmektedir (Albertson ve ark., 2014;Berry ve ark., 2010). Alan yazında yeni yapılan bir çalışmada yeme farkındalığı ve öz anlayışın birbirleriyle ilişkili olduğu ve yeme tutumlarını yordadığı belirtilmiştir (Shaw ve Cassidy, 2020)…”